Geen duimbreed?! - pagina 193
De Vrije Universiteit tijdens de Duitse bezetting
NIEUWE
BENOEMINGEN
goed geëigend. Oranje vroeg zijn assessoren dus binnen vijf dagen te reageren als zij niet met de voordracht zouden instemmen. Okma had oorspronkelijk theologie gestudeerd aan»de v u en was daar uiteindelijk afgestudeerd als meester in de rechten, waarna hij zich als advocaat en procureur in Amsterdam had gevestigd. 34 Vanaf het begin van de Duitse bezetting had hij zich met het verzet bezig gehouden. Samen met Van Randwijk had hij een tekst voor een pamflet van ds. J. J. Buskes tegen de pogingen van Van Dam greep te krijgen op het lager onderwijs, Ons kind in gevaar!,
bewerkt en mee
helpen rondzenden. 35 Na opgepakt te zijn was hij in Duitsland gevangengezet. Oranje had hem weten vrij te kopen en hem zo van een wisse dood in het concentratiekamp gered. Zijn gezondheid had in gevangenschap zozeer geleden, dat hij een aantal jaren na de oorlog als gevolg daarvan zou komen te overlijden. De tekst van zijn proefschrift had hij nota bene ten dele in de gevangenis geschreven. Het was duidelijk dat Oranje, wiens eigen gezondheid inmiddels ook danig te lijden had van de spanningen van de oorlog, voor zijn vroegere leerling iets positiefs probeerde te bereiken. Helemaal van een leien dakje verliep dat niet. Geen van de assessoren was ingenomen met het voorstel. 36 Hellema, zelf deel uitmakend van de juridische faculteit, uitte ernstige bezwaren tegen de gang van zaken. Hij wilde in ieder geval een regelmatige vergadering met de rector en alle assessoren. Bovendien koesterde hij ernstige twijfels ten aanzien van het al voltooid zijn van Okma's dissertatie. Volgens hem had nog niemand van zijn faculteit, behalve Oranje zelf, ook maar een letter tekst van Okma gelezen. Nauta was van mening dat er best even gewacht kon worden met het nemen van besluiten. 'Zoals het er nu uitziet', schreef hij op 7 oktober 1944, 'zullen na de bevrijding zeker niet direct alle studenten weer naar Amsterdam kunnen komen.' Dan zou er nog tijd genoeg zijn voor een reguliere senaatsvergadering. Zijn bezwaren zouden vervallen als er alleen maar sprake zou zijn van een tijdelijke leeropdracht. Voor zover hij collega's van zijn faculteit had gesproken, deelden zij zijn bezwaren. Van der Horst en Waterink waren het hiermee eens. Waterink sprak zelfs van 'ernstige ontstemming' als de zaak op deze manier zou worden afgehandeld. Ook hij drong op een spoedige vergadering van rector en assessoren aan. Hij waarschuwde Oranje dat hij de grootste moeilijkheden zou krijgen als hij op deze wijze met de zaak door zou gaan. Koksma was het hier
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002
Historische Reeks | 294 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002
Historische Reeks | 294 Pagina's