Geen duimbreed?! - pagina 82

HET E E R S T E B E Z E T T I N G S J A A R ! A C C O M M O D A T I E EN C O N F R O N T A T I E

rechtvaardigden een dergelijk ingrijpen in de grondwettelijke rechten niet en daarom werd het ministerie gevraagd van de voorgenomen plannen af te zien. Dat was principiële, moedige taal waarop de inmiddels door de Duitsers nieuwe aangestelde secretaris-generaal prof. dr.). van Dam op 20 december met 'zorgelijke verwondering' reageerde. 86 Hij nodigde Colijn als president-directeur uit voor een onderhoud in tegenwoordigheid van zijn voorganger Reinink, die op dat moment fungeerde als chef voor de afdeling Hoger Onderwijs. Van Dam, hoogleraar Duits aan de Universiteit van Amsterdam, was geen NSB-lid maar wel uitgesproken Duitsgezind. 87 In de loop van de oorlog zou hij begunstigend lid van de Germaanse ss worden. Van Dam speelde het hard door Colijn in een gesprek op 10 januari 1941 op het ministerie toe te voegen, dat hij absoluut niet begreep wat de vu-beginselen te maken hadden met de voornemens van het departement. Het was toch logisch, dat bij een benoeming de betrokken persoon op zijn eventuele anti-Duitse gezindheid getoetst zou moeten worden. Hij was daarom bereid het recht van veto te beperken tot de duur van de Duitse bezetting. Over een vetorecht bij ontslag, wat natuurlijk in de affaire Van Schelven speelde, repte hij niet. Op de gezamenlijke vergadering van directeuren en curatoren in Pulchri Studio in Den Haag op 11 januari 1941 werd besloten te blijven bij een principiële houding. Op het moment, waarop dat besloten werd, verliet één van de curatoren, de Leeuwarder predikant dr. W. A. van Es, de bijeenkomst. Van Es, één van de felste bestrijders van Schilder op de gereformeerde synode, zou tijdens de bezetting regelmatig op matiging en voorzichtigheid aandringen ten opzichte van de bezetters en hun collaborateurs. Door deze principiële houding in het eerste half jaar van de bezetting, dwongen de bijzondere universiteiten uiteindelijk Van Dam ertoe op 8 april 1941 met een door de Duitsers verlangde verordening te komen, waaraan iedereen zich vervolgens wel moest houden.

DE M A A T R E G E L E N T E G E N DE J O D E N

Juist in de weken van Rutgers eerste gevangenschap kwamen de beruchte formulieren bij de vu binnen, waarop ieder personeelslid zijn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen