Geen duimbreed?! - pagina 154
De Vrije Universiteit tijdens de Duitse bezetting
H E T R E C T O R A A T V A N N A U T A ! DE
LOYALITEITSVERKLARING
te, dat zij in het algemeen van oordeel waren, 'dat het beter is onder de huidige omstandigheden geen wijzigingen in het academisch statuut aan te brengen, die niet volstrekt noodzakelijk zijn'. 58 Begin september werden de senaat en curatoren hiervan de hoogte gesteld. 59 En daarmee was voor de vu de kous af. Het vak geopolitiek kwam er niet. En of dat veel zin zou hebben gehad? De vu was en bleef gesloten. Aan het einde van zijn dramatische rectoraatsjaar leed Nauta een voor hem persoonlijk pijnlijke nederlaag. Op de senaatsvergadering van 2i juni 1943, waar Nauta verslag moest uitbrengen van de overval op het hoofdgebouw en de oproep aan de studenten (hij verkeerde toen nog in de mening dat niet 53 maar slechts 12 vu-studenten zich gemeld hadden), deed hij een beroep op zijn collega's hem voor het volgend jaar opnieuw tot rector te kiezen. Hij stelde daartoe voor die verkiezing in een gemeenschappelijke vergadering met directeuren en curatoren te laten plaatsvinden. 60 Hij was van mening, dat het goed zou zijn het rectoraat in deze spannende tijden ongewijzigd te laten. Dat was een moedige suggestie. Als voorbeeld wees hij vanzelfsprekend op het optreden van zijn voorganger Rutgers. Juist op deze vergadering had hij eerst al melding gemaakt van het tragische feit, dat Rutgers nog steeds in gevangenschap verkeerde. Oranje had hem zojuist nog mogen bezoeken in de gevangenis in Scheveningen, die toen onder de geuzennaam 'Oranjehotel' bekend stond. Voorlopig leek er geen kans op, dat hij weer vrij zou komen. De functie van rector was in het gevecht, dat nu met Van Dam en de Duitsers was uitgebroken, bepaald geen ongevaarlijke sinecure! Toch ambieerde Nauta voortzetting van het ambt waarvoor hij in 1 9 4 0 nog zo was teruggeschrokken. Dat hij met dit voorstel kwam, was echter wel merkwaardig, want zijn abactis Oranje en zijn assessoren waren het bij voorbaat niet met hem eens. Ook de meerderheid van de senaat bleek daar precies zo over te denken. De meerderheid wenste Oranje als opvolger van Nauta, omdat hij veel principiƫler en energieker was opgetreden dan Nauta. Er was echter een probleem. Oranje was enkele jaren na Nauta tot hoogleraar benoemd en was nog niet aan de beurt om als rector op te treden, omdat er nog hoogleraren waren, die voor hem benoemd waren, maar nog geen rector waren geweest. In de senaat waren de meesten
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002
Historische Reeks | 294 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002
Historische Reeks | 294 Pagina's