Geen duimbreed?! - pagina 200

DE B I J Z O N D E R E A C T I V I T E I T E N V A N ' j A N

200

WAT'

den nog bij zijn ouders thuis. Hij was van zijn gebruikelijke reis naar Kampen niet teruggekeerd in de ouderlijke woning in Utrecht. Van 'terzijde' hoorden de verontruste ouders dat hij was opgepakt en in Amsterdam zou zijn opgesloten. Zij hadden het vermoeden dat het geen ernstige zaak betrof, want er was nog geen huiszoeking bij hen thuis gedaan. Gerust waren zij er echter niet op, vooral ook vanwege zijn 'gevaarlijke leeftijd'. Zelf informeren bij de SD in Amsterdam durfde de vader kennelijk niet aan, vandaar zijn verzoek aan Waterink om eens poolshoogte te nemen. 'En zou je dan misschien, als blijkt dat het een kleinigheid of een misverstand is, een goed woordje voor hem kunnen doen?' Uit voorzichtigheid wilde Bavinck niet te veel loslaten tegenover zijn collega. Hij moet echter wel degelijk geweten hebben dat zijn zoon al geruime tijd actief was in het verzet. Naar aanleiding van diens arrestatie begon hij met het bijhouden van een dagboek 'opdat we het later nog weer eens kunnen lezen en terugdenken aan deze donkere maanden'. 8 Uit de eerste aantekeningen in dat dagboek van vrijdagmorgen 2 juni 1944 blijkt dat zijn zoon Ben waarschijnlijk helemaal niet naar Kampen was geweest, zoals Bavinck aan Waterink had geschreven. Ben Bavinck was van plan geweest die dag een aantal plaatsen te 'bezoeken' en pas na een dag of twee weer thuis in Utrecht te komen. De nacht daarvoor had hij al in een andere woning in de buurt geslapen, in het huis van de bekende historicus Kernkamp, die met een nicht van zijn vader was getrouwd; Kernkamp zelf was in 1943 overleden. Zaterdagmorgen vernam zijn vader telefonisch van een kennis in Amsterdam, mevrouw Matthes, dat Ben samen met haar neef Karl Matthes in Den Haag gearresteerd was en vervolgens door de SD op de Euterpestraat in Amsterdam was verhoord. Onmiddellijk reisden Bavinck en zijn echtgenote Tine af naar deze kennis, van wie ze vernamen dat Ben met Amerikaanse geweerpatronen op zak was opgepakt. 'We schrokken wel erg, maar maakten ons niet ongerust', schreef Bavinck die avond in zijn nieuwe dagboek. Hij belde direct zijn andere zoon Koert met de opdracht alle 'gevaarlijke dingen' uit hun huis te verwijderen. Op maandag 5 juni bezocht Bavinck Waterink om er bij hem opnieuw op aan te dringen iets voor zijn zoon te ondernemen. En deze 'beloofde zijn best te zullen doen'. De dag daarop kwam Koert van zijn schoolopleiding, een afdeling van de Leidse Onderwijsinstellingen, thuis met het 'geweldi-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen