Worsteling naar waarheid - pagina 104
De opkomst van Wiskunde en Informatica aan de VU
EEN S C H U C H T E R
B E G I N V A N W I S K U N D E A A N DE V U
WISKUNDE...
In deze context deden de wiskundigen aan de v u hun onderzoek en gaven zij hun onderwijs. De Wis- en Natuurkundige Faculteit had een kleine bezetting en het onderwijs slokte veel tijd op. Toch slaagden met name Koksma, Van Haaften en Haantjes erin belangwekkend onderzoek te doen. 106
De langste staat van dienst had Van Haaften, die in 1 9 1 2 in Utrecht was gepromoveerd op Beschouwingen
over politieke rekenkunde.
Zijn
belangrijkste interesse lag bij de notatie in de (levens-) verzekeringswiskunde, waarover hij in het begin van de jaren '30 veel publiceerde. Het werd zelfs het onderwerp van zijn inaugurele oratie aan de v u , die hij 10 oktober 1 9 3 0 hield. Hij schreef ook over verschillende technische onderwerpen uit de verzekeringswiskunde. Bijzonder was ook zijn historische interesse; hij schreef een werk over de oudste geschiedenis van het Wiskundig Genootschap, een biografie over Nicolaas Struyck, stukken over de geschiedenis van de verzekeringswiskunde en die van zijn eigen familie. Van Haaften was in Nederland en internationaal een geziene persoon. In 1 9 0 8 werd hij wiskundig ambtenaar bij de Hollandse Sociëteit van Levensverzekeringen. Als wiskundig adviseur verdedigde hij met succes het beleid van de Sociëteit. 65 Uiteindelijk werd hij er directeur. Van Haaften was lid van de Nederlandse Hervormde Kerk en zat daar in de pensioenraad. Op de internationale congressen voor Actuarissen was Van Haaften steevast aanwezig. In 1935, toen het congres in Rome plaatsvond, werd hij daartoe zelfs gedelegeerd door de regering. Hij vertegenwoordigde daar ook de Nederlandsche Vereeniging tot Bevordering van het Levensverzekeringswezen, en hield daar voordrachten over universele notatie. Hij nam Van Rooijen, zijn eerste promovendus die bijna klaar was met zijn proefschrift, mee. 6 6 Als verzekeringswiskundige werd Van Haaften het jaar daarop benoemd tot wiskundig adviseur van het Ministerie van Koloniën. Voor zijn rang in het leger werd hij onderscheiden tot officier in de orde van Oranje-Nassau met de Zwaarden. 6 7 De Zwitserse Sociëteit van Actuarissen benoemde hem tot corresponderend lid. 68 Bij het volgende Internationale Congres van Actuarissen, in Parijs, werd hij weer door Regering en de N.B.V.L. afgevaardigd. Hij werd er tot vice-president benoemd.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 2004
Historische Reeks | 244 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 2004
Historische Reeks | 244 Pagina's