De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 214

TOTIUS

vanaf 1 9 1 1 als hoogleraar aan de Theologische School aldaar. Een overtuigde Dopper, een bewonderaar van Abraham Kuyper en dankbare zoon van zijn vader - maar als kerkelijk voorman gaf hij vooral geestelijke leiding en stelde hij eenheid en eenvoud voorop. Als dichter van Bij die Monument (1908), Rachel (1913) en Trekkerswee (1915) verkreeg hij een plaats in Zuid-Afrika, ver boven de beperkte positie als professor in Potchefstroom. Totius vertolkte de gevoelens van smart en verdriet en hoop van alle Afrikaners. Zoals hij persoonlijk leed verwoordde in de eenvoudige, innige Afrikaanstalige verzen van Wilgerboombogies (1912) en Passieblomme (1934) die velen aanspraken. DuToit werd al spoedig een prominent lid van de interkerkelijke groep van theologen die de opdracht kreeg om de bijbel in het Afrikaans te vertalen, eindvertaler voor het Oude Testament en daartoe vrijgesteld van zijn gewone universitaire taken sinds 1923. Hij oversteeg zijn medevertalers - naast J. D. Kestell zijn mede-oud-vu-studenten E. E. van Rooyen, H.C. M. Fourie en B. B. Keet - trouwens allen in bekendheid, omdat hij daarnaast ook het Afrikaanse Psalmboek verzorgde. In 1923 liet hij een eerste 36 Psalme in Afrikaans verschijnen, waarna hij in de loop van de jaren alle overige psalmen berijmde. Een berijming, in 1936 voltooid, die alom werd geprezen om hun dichterlijke kwaliteiten. Du Toit was in gereformeerd Nederland tegen die tijd bepaald niet onbekend. In De Standaard en zeker in De Heraut en andere gereformeerde kerkelijke bladen viel zijn naam regelmatig. Met een aantal vu-hoogleraren onderhield hij briefwisseling. Toch verleende niet de v u , maar de gemeentelijke universiteit hem in 1937 een eredoctoraat. Zijn promotor uit 1903 voelde wel aan dat de v u hier een kans gemist had. H. H. Kuyper schreef hem dan ook in november 1937: Laat me in de eerste plaats u hartelijk geluk mogen wenschen met uw zoo wel verdiend eeredoctoraat door de Gemeentelijke Universiteit u verleend, al ben ik er wel wat jaloersch op, dat onze Universiteit, die u den doctorstitel in de Theologie schonk niet van de gelegenheid, dat ge hier waart, gebruik heeft gemaakt u het eeredoctoraat in de Letteren te verleenen. De verontschuldiging daarvoor moge alleen zijn, dat onze Universiteit tot dusver haar eeredoctoraten slechts bij een jubileum heeft uitgereikt.37*5

Dat is waar, maar niemand beter dan Kuyper zelf wist, dat die opmerking tegelijkertijd geen verontschuldiging was. Kuyper was als zoon

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen