Bijzondere chemie?! - pagina 32

EEN V O O R Z I C H T I G E

START

geheel zag, gingen Kuyper, Rutgers en ook De Savornin Lohman uit van afzonderlijke plaatselijke kerken, die elkaar in een kerkelijk verband door een gemeenschappelijke belijdenis zouden moeten vinden. Toen Houtzagers aan de redactie van De Heraut vroeg om een bericht te plaatsen waarin hij zich voor de kerken beschikbaar stelde, reageerde Kuyper dan ook afwijzend.

EEN S C H E U R I N G

I N DE N E D E R L A N D S E

HERVORMDE

KERK

In de herfst van 1884 kreeg Houtzagers een preekverzoek van de gemeente in Kootwijk, een gemeente die al zestien jaar vacant was. Houtzagers preekte daar op 16 november 1884 en op 25 januari 1885, waarna hem op 25 maart door de kerkenraad een toezegging van beroep werd gedaan. Omdat Houtzagers volgens de regels van de synode niet aan het proponentsexamen 15 mocht deelnemen, formuleerde de kerkenraad van Kootwijk het beroep als volgt: 'Op welke wijze de kerkelijke onderzoeking plaats zal vinden, is op dit ogenblik nog niet uit te spreken, daar zij niet beoordeelen kunnen, of er wegen zullen te vinden zijn om dit te doen plaats hebben in de bestaande kerkelijk organisatie'. 16 Begin april nam Houtzagers dit beroep aan. De kerkenraad van Kootwijk reisde in augustus naar Amsterdam om aan de hoogleraren Kuyper, Rutgers, Fabius en De Savornin Lohman en aan de curator ds. B. Van Schelven advies te vragen over het kerkelijk examen van Houtzagers. Zij adviseerden om uit te gaan van de autonomie van de plaatselijke kerk en voor het examen andere kerkenraden uit te nodigen. De kerken van Kootwijk, Voorthuizen en Nijkerk benoemden een examencommissie, die op 20 november het kerkelijk examen afnam. Nadat Houtzagers op 7 februari 1886 als predikant bevestigd was, verklaarde de synode op 28 februari dat Houtzagers niet langer lid was van de Nederlandse Hervormde Kerk. Langzaam werden de tekenen zichtbaar van een naderende kerkscheuring. Ook in Amsterdam kwam het scheuringsproces op gang. De kerkenraad van Amsterdam, waarvan Kuyper sinds 1882 weer lid was, had in 1883 besloten aan de predikanten en ouderlingen de Drie Formulieren van Enigheid ter ondertekening voor te leggen. Ook werden de moderne predikanten, waarvan er in 1884 nog drie waren, 'bewaakt' door elk twee ouderlingen. Tot deze ouderlingen behoorden

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen