Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 216

van ambulatorium tot forensische jeugdpsychiatrie

het Ambulatorium zou werken. Dit vormde het begin van De Volharding, een project voor forensische jeugdpsychiatrie waarin uiteindelijk vier instellingen samenwerkten. Een ervan was De Derde Oever, een samenwerkingsproject van het pi en de Vrije Universiteit. 19 Het was natuurlijk spannend of de methode ook zou werken bij jongeren met ernstige psychiatrische problematiek. Daarop richtte zich aanvankelijk ook de kritiek. Het model zou niet werken bij psychotische jongeren en jongeren met stemmingsstoornissen, bevelshallucinaties of bizarre fantasieën. Uiterst wantrouwende, rancuneuze en losgeslagen jongeren zouden niet reageren op elk appèl om aan hun problemen te werken. Als ze dat wel wilden, was dat alleen aan het begin van de behandeling. De onderzoekers van het pi, die inmiddels meer ervaring hadden opgedaan met andere typen jongeren dan ernstig zwakzinnigen en jongeren met een antisociale persoonlijkheidsstoornis, lieten zich hierdoor niet van de wijs brengen. Het komt erop aan ook bij deze jongeren door observatie te achterhalen welke factoren leiden tot (zelf)destructief gedrag, agressie jegens anderen en opvliegendheid. Vervolgens kan dan door alerte behandelaars dat gedrag voorkomen worden, opdat de patiënt constructiever op zijn omgeving leert reageren en daarmee waardering ervaart. Iemand leert zo een soort gebruiksaanwijzing voor zichzelf te maken en zijn eigen gedrag te onderkennen en beoordelen. Vervolgens kunnen dan kernovertuigingen als ‘ik ben inadequaat’ of ‘niemand wil wat met mij’ gaandeweg veranderd worden. Juist die kernovertuigingen liggen aan probleemgedrag ten grondslag. Dit is echter een moeizaam proces, maar de moeite waard, zo stelden verdedigers van de methode. 20 De vier instellingen van De Volharding hebben niettemin het model ingevoerd, al zijn er onderlinge verschillen. Die gelden bijvoorbeeld het puntensysteem. Goed gedrag krijgt beloning met punten, die bij inlevering voordelen opleveren. Toekenning van punten of onthouding ervan als sanctie, kunnen op groeps‑ en individueel niveau worden toegepast. Het voordeel ervan is dat het duidelijkheid verschaft over waarden en normen en de doelen en uitgangspunten van de behandeling. Bovendien is het beter goed gedrag te belonen dan verkeerd gedrag te straffen en brengt het systeem eenheid in bejegening. Bezwaren hiertegen concentreerden zich op het laatste: elke jongere vergt een aparte aanpak vanwege achtergronden en specifieke problemen. Daarmee moet je rekening houden in de bejegening. Ook

Een buitengewone plek; Perfect Service; pag 215 2e proef

215

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen