GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 93

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 93

Driekwart eeuw kinderstudies in het Peadologisch Instituut te Amsterdam (1931-2006)

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

het paedologisch instituut op eigen benen

92

plaats. Het was zaak zoveel mogelijk informatie over het gezin van herkomst te vergaren en in de typering van kinderen ook het ouderlijk milieu te betrekken. Psychologen legden daarom huisbezoeken af om hun beeld van het kind te kunnen relateren aan het gezin van herkomst. Speltherapie door een psycholoog werd ingezet voor het verhelderen van de diagnose en in de behandeling. Het eerste attribuut dat de speelkamer binnenkwam was het poppenhuis. Spoedig kwam er een bak met water waarin bootjes en andere attributen dreven. Autootjes, schoolbord, puzzels, knuffelbeesten, zandbak en attributen uit de dagelijkse leefwereld deden er hun intrede. Aan de hand van dit speelmateriaal probeerde de psycholoog helder te krijgen hoe het kind het gezin van herkomst beleefde en welke innerlijke remmingen het had. De speelkamer diende niet alleen de diagnostiek, maar vormde ook een middel voor kinderen om hun frustraties af te reageren. Dat was duidelijk een uitwerking van de psychoanalyse: vroege trauma’s in de jeugd konden later voor problemen zorgen. Herbeleving van die trauma’s in een veilige omgeving kon een genezende werking hebben. De speelkamer vormde ook een middel om het kind uit te lokken om over zichzelf te praten, anderen zijn vertrouwen te geven of om het kind inzicht te geven in zijn eigen situatie. Dat werkte bij de hierboven genoemde Kees goed: ‘Tenslotte werd er in speltherapeutisch verband contact gelegd tussen Kees en de psycholoog. Hoewel Kees nogal afwerend was ingesteld, ontstond er toch vrij spoedig een zekere verstandhouding over de schoolzaken via een gesprek over zijn schoolmoeilijkheden, waarbij de therapeute vertelde dat bij het test-onderzoek was komen vast te staan dat hij beslist niet dom of lui was (hier kreeg hij tranen in de ogen), maar dat hij bij wijze van spreken een klein defectje had, waardoor hij moeite had met het leren van taal en lezen. Ze richtte zich erop hem te doen zien dat meerdere kinderen een dergelijke of ook wel andersoortige “storing” hebben (bv. kleurenblindheid, een mank been). Voorts [probeerde zij] hem duidelijk te maken dat er wel middelen zijn om hem over het ergste heen te helpen, al zou hij moeten accepteren dat het niet een gemakkelijke weg voor hem zou worden (...). Als vanzelf kwamen nu naast schoolmoeilijkheden ook andere problemen naar voren. Kees vertelde spontaan, dat hij eigenlijk niet alleen om de school naar Amsterdam was gestuurd, maar ook omdat hij zo druk was en zijn moeder zo zenuw-

Een buitengewone plek; Perfect Service; pag 92 2e proef

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 2006

Historische Reeks | 247 Pagina's

Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 93

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 2006

Historische Reeks | 247 Pagina's