Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 102

leve het leeronderzoek!

de vorm van het bestuderen en bediscussiëren van relevante literatuur. Vrijblijvendheid was uit den boze. ‘Men moet zich het sop uit de kloten werken,’ liet Metselaar in Mundusbulletin weten. Gedurende de veldwerkfase namen de werkgroepleden enquêtes af, wat evenmin een sinecure was. De vragenlijst telde meer dan honderd vragen, elke student moest maar liefst twintig mensen ondervragen. Vervolgens moesten de verzamelde gegevens groepsgewijs worden verwerkt en geanalyseerd, waarna rapportage en bespreking de laatste fase vormden. Ook de beoordeling geschiedde collectief: de groep bepaalde het cijfer.5 Mundus was uitgelaten over het leeronderzoek naar ‘Klassenbewustzijn’. De participatie was optimaal, de discussies hadden een hoog niveau, het multidisciplinaire karakter was verfrissend, de maatschappelijke relevantie uitdagend. Menig tweedejaarscollege stak er schril bij af. ‘De apenkots die we daar te verwerken krijgen voor al die tentamens is een mengelmoes van zaken die in geen enkel verband met elkaar staan,’ aldus Metselaar in Mundusbulletin. Ook tijdens het winterseminar van de Rode Eenheid, drie maanden later, begin januari 1971, overheerste tevredenheid en voldoening over het mt-project. Leden van de eenheid hadden zich in meerdere werkgroepen laten gelden ‘waardoor het contact met de massa, dat een beetje kwijt was, weer hersteld is.’ Meer dan een bescheiden begin was het echter niet. Het leeronderzoek was ‘een burgerlijk schip met een marxistische lading’. Veel opvarenden – studenten – ontbrak het nog aan fundamentele kennis van het marxisme, laat staan dat ze de theoretische inzichten in de praktijk van het onderzoek konden toepassen. De Rode Eenheid, die op papier vijfendertig leden telde, wilde daarom het accent op scholing in het wetenschappelijk socialisme leggen, er tegelijkertijd voor wakend al te nadrukkelijk ‘onze superieure inzichten tegenover de massa te willen belijden.’ Indoctrinatie en intolerantie lagen vervaarlijk op de loer. Het elitaire en gemakzuchtige gedweep met de Frankfurter Schule moest eveneens worden vermeden. ‘De vrijblijvendheid en de actieloosheid van de Kritische Theorie moeten wijken voor het verplichtende karakter van de Rode Eenheid,’ zo was te lezen in de reader die de discussies op het winterseminar moest sturen. De studenten van de subfaculteit sociaal-culturele wetenschappen moesten worden geschoold tot ‘collectief theoreticus van het proletariaat’.6 Eén van de vijf werkgroepen, met een ruime vertegenwoordiging

101

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen