Twaalfde Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerde Grondslag - pagina 47

XLV

haar tijdelijk overwicht over de andere groepen bKjve. Als voorbeeld wijst spreker naar 1798, toen zoogenaamd alle standsbevoorrechting zou ophouden en „de wet de wil zou zijn van het maatschappelijk lichaam" — terwijl intusschen *a]le voorstanders van Oranje werden gebannen of beroofd van ^ stemrecht; een voorbeeld, dat in ons land niet op zichzelf staat. Dan is de Staat ondergegaan in de Maatschappij en het graf der vrijheid eerst recht gedolven. Alleen oppervlakkigheid kan dan ook meenen, dat de vrijheid zou gebaat zijn, wanneer de Overheid stelselmatig zwichtte voor de meerderheid in 's Lands raadzaal of daarbuiten. Veeleer is haar heihge roeping juist om- de rechten der minderheid te beschermen, en daarom moet haar gezag zoo hoog, zoo onwrikbaar staan tegenover de Maatschappij. Dat het Staatsgezag daarmee geen onrechtmatigen dwang uitoefent, toont de spreker vervolgens aan, door er op te wijzen, dat aldus het maatschappelijk leven in %ijn geheel wordt beveiligd. Het belang van het gelieele huisgezin wordt gebaat, wanneer men waakt, dat het belang van het kleinste lid niet wordt opgeofferd aan dat der overige. Het welzijn van het gansclie lichaam wordt bevorderd, door te voorkomen, dat het eene deel leeft ten koste van het andere. Ja, wat meer zegt, op deze wijze wordt niet alleen het belang van het geheele organisme gediend, maar feitelijk ook dat van elk zijner leden in het bijzonder. De taak der Overheid is hiermede echter niet afgeloopen. Zij heeft in de tweede plaats ook het leven der Maatschappij te steunen en de ontwikkeling der krachten, die in den schoot der natie verborgen liggen, te bevorderen; vandaar dat het op haar weg kan liggen, wanneer de maatschappij te zwak is, te doen, wat deze doen moest, al dreigt daarbij het gevaar, dat de Staat vergete, dat hij plaatsvervangend optreedt en het particulier initiatief moet blijven uitlokken, niet dooden. En eindelijk bij dit alles heeft de Staat rekening te houden met het eigenaardig karakter van het volk. Zoo mag de Overheid ten onzent niet vergeten, dat zij over een Christenvolk regeert. Van een Cliristelijken Staat wilde men hefst niet hooren. Het zij zoo, zeide Groen, mits ge dan maar niet vergeet, dat ons volk een Christennatie is, en ge tegen dat Christelijk karakter maar niet ingaat. De Staat is neutraal, dus wilde men geen Zondagswet. Alsof de enkele Joden in ons vaderland het feit ongedaan maken konden, dat het volk als geheel den Zondag viert. De Staat is neutraal, daarom moest het onderwijs neutraal zijn, dat de Staat gaf. Alsof het volk, waarvoor dat onderwijs dienen moest, dan niet zeer verschillend was van kleur. Vandaar dat Groen eerst aandrong op een openbare Christelijke school, die gesplitst

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen