Zestiende Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerde Grondslag - pagina 52

L

In die omschrijving is meer willekeur dan wetenschap. Clericalisme is wat Spinoza leert, die de Overheid tot een clerus maakt, welke den Goddelijken wil kent en bekend maakt aan de burgers. De Overheid zal ook bepalen, wie tot de Kerk behooren. Zij heeft de sleutelen des hemelrijks. Aan haar komt toe, wat in het antwoord op vr. 83 van onzen Catechismus wordt gezegd. Belijden wij dat Jezus Christus is zittende ter rechterhand Gods, om uit te spreken, gelijk zegt het antwoord op vr. 50 van den Catechismus, dat Christus is het Hoofd Zijner Kerk, door hetwelk de Vader alle dingen regeert — Spinoza leert als Middelaar de aardsche Overheid. Alles is ondergeschikt aan het welzijn van den Staat. Salus publica suprema lex esto. Dit woord, gelijk het hier verklaard wordt, mag door geen Christen op de lippen worden genomen. Neen, het hoogste is niet het salus publica, en daarom het bevel der Overheid; maar het hoogste, waarnaar alles zich moet voegen, is het Verbum Dei, het Woord Gods. En het welzijn volgt uit het gehoorzamen van dat Woord, gelijk zegt Jesaja 48 :17. Volgens Spinoza stelt de Overheid de dienaars des Woords aan, die de vroomheid leeren volgens de regelen door haar gesteld. Dan zijn zij geen dienaars van Jezus Christus, maar van een aardsch gezag; dan zijn zij geen verkondigers van eene Goddelijke boodschap, maar van menschelijke leering. Wij belijden met art. 31 onzer Confessie: «Alle dienaars des Woords zijn alle-gader Dienaars van Jezus Christus, des eenigen algemeenen Bisschops en des eenigen Hoofds der Kerke." Van dit stelsel van Spinoza geeft nu Dr. Land deze «vingerwijzing", dat volgens hem voor den Staat het raadzaamst is allen gelijkelijk te beschermen, die het beginsel aanvaarden: God lief te hebben boven alles en den naaste als zich zelf, wijl het den Staat toch enkel om het vreedzaam en eendrachtig samenwerken zijner onderdanen is te doen. En even onschuldige voorstelling geeft Dr. Land in zijne Inleiding tot de wijsbegeerte, bl. 429. Inderdaad poogt Spinoza, en dit is nog tot beschaming van het heden, zich telkens op Gods Woord te beroepen. Maar het is slechts schijn. Zoo zegt hij wel, dat het alles aankomt op het God liefhebben boven alles en den naaste als zich zelf, — maar hij meent, dat het eerste opgaat in het tweede op grond van Rom. 13 : 8, waar echter alleen over de tweede tafel der wet gehandeld wordt: »die den anderen liefheeft, die heeft de wet vervuld." Zoo blijft dus alleen de liefde tot den naaste over.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen