Jaarboek 1925 - pagina 31

Met vol vertrouwen kan het Geref. volk nu vreer zijn zonen naar de V. U. zenden. Vervolgens bespreekt Spr. de motie van den Senaat van Hoogleeraren. Als Spr. daarop critiek moet uitoefenen, dan komt die niet voort uit lust tot critiek, maar uit vi^aaraclitige liefde voor de V. U. en voor ons Geref. volk. Er vrordt niet uitgesproken, dat de Senaat er l e e d over draagt. Hij iheeft er slechts kennis van genomen. Een oordeel wenscht hij niet uit te spreken over de theoretische en praktische beteekenis van de opvoering van „Saul en David" omdat daarover onder Geref. verschil van oordeel mogelijk is. Deze uitspraak is gespeend aan alle beslistheid van overtuiging en sanctioneert — vyant die uitspraak is yan invloed op onze jonge menschen — het tooneel. Daarom komt deze uitspraak in tegenspraak met het oordeel en de uitspraak van Directeuren. •Spr. heeft de zaak toegespitst. Maar wij moeten elkander open en frank in de oogen zien. Toch wenscht Spr. er iets aan toe te voegen. Hij veronderstelt, dat wanneer de Senaat nog eens rustig de motie overweegt, dat hij in wezen erkent, dat het gelijk is bij Directeuren en Curatoren en zij zullen erkennen : in onze motie wordt iets gemist en de Senaat zal bereid zijn, tot ons Geref. volk te zeggen : vergeef het ons, dat wij niet duidelijk uitspraiken, wat ook in onze ziel leefde. Er mag geen synthese zijn. Spr. stelt namens het Locaal Comité Ermelo een motie voor, luidende : De Algemeene Vergadering der Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Geref. grondslag, gehouden den 3den Juli 1924 te Utrecht, k e n n i s g e n o m e n h e b b e n d e van de verklaring van Directeuren en Curatoren der Vereen, voor Hooger Onderwijs op Geref. grondslag, bijeen 10 Juni 1924, en van het besluit van den Senaat der Vrije Universiteit, bijeen op 16 Mei 1924, spreekt als haar oordeel uit: a. dat zij insteint met de verklaring van Directeuren en Curatoren over de tooneelvoorstelling „Saul en David", omdat daaruit spreekt de noodige beslistheid van overtuiging, en omdat daarin gelegen zijn waarborgen voor de toekomst, b. dat zij niet instemt met het besluit van den Senaat der V. U. betreffende die tooneelvoorstelling, omdat daarin gemist wordt de noodige beslistheid van overtuiging, en derhalve voor de toekomst de.noodige waarborgen ontbreken. Zij noodigt daarom den Senaat der V. U. alsnog uit, opnieuw zijn oordeel over het voorgevallene uit te spreken, en gaat over tot de orde van den dag. De V o o r z i t t e r geeft de motie in bespreking, maar verzoekt de vergadering «ich van teekeneü van goed- of afkeuring te onthouden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen