Jaarboek 1971 en 1972 - pagina 52

recente felle critiek van Friedrich op Willy Marxen en zijn visie op de opstanding als „interpretament" van de voortgaande „Sache Jesu" èn Friedrichs conclusie: „Was in der katholischer Lehre der Papst ist, ist in der Theologie von Marxen die Gemeinde: Sie ist der Stellvertreter Jesu". De actualiteit van de vragen, waarmee Grosheide in zijn tijd bezig was, is gebleven en soms nog verscherpt. Maar in de ontwikkeling is hij niet in negatieve reactie gegaan, maar heeft de wegen opengelaten tot diepere bezinning over wat hij van het begin af gezegd had over de functionaliteit van de getuigen in de weg van het verhaal, geschreven „opdat gij gelooft, dat Jezus is de Christus, de Zoon van God en opdat gij, gelovende, het leven hebt in Zijn Naam". Ik heb Uw aandacht gevraagd voor enkele m.i. belangrijke aspecten van Grosheide's leven, voor zijn geconcentreerde belangstelHng voor de zaak, die hem gegrepen had, voor zijn aandacht voor de kerk, de predikanten, de zondagsschool en voor zijn studenten. Ik bedoel dan niet alleen zijn vele promovendi, maar ook de vele studenten, die op het terrein van het N.T. werden binnengeleid door zijn stimulerende en oriënterende colleges. Daar lag ook een grote persoonlijke belangsteUing voor zijn studenten in besloten. Wat ik zelf meemaakte, was voor mij altijd een voorbeeld van altijd ter beschikking staan. Toen ik vele, vele jaren geleden hem vroeg tentamen te mogen doen, als het kon nog vóór de grote vacantie en die mogelijkheid voor hem practisch uitgesloten bleek te zijn, vond hij - omdat ik U graag wil helpen - de oplossing, om op weg naar de V.U.-dag in Rotterdam onderweg in Den Haag uit te stappen en daar - in het Hotel Terminus tegenover het station - is het er dan ook metterdaad van gekomen. Zoiets blijft iemand bij en het heeft iets te maken met dat over de gehele linie ter beschikking staan, zonder er veel drukte van te maken. En op al zijn wegen konden we hem gadeslaan - en later in zijn vele publicaties - in die verbazingwekkende activiteit rondom de bijbel. Grosheide heeft vanuit zijn liefde voor de schilderkunst het exegetiseren eens vergeleken met het bewonderen van een goed schilderij. „Hoe meer ik het beschouw, hoe meer ik er in zie. Maar ook, hoe meer ik weet van verf en vernis, van kleur en lijn, hoe meer ik bewust kan bewonderen. En toch word ik nooit de schilder, ik kan alleen in eenvoud genieten". Robertson's grammatica werd - in deze rectorale rede van 1948 over ,,De bevooroordeeldheid der 50

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen