Jaarboek 1975-1976 - pagina 49

de

en tot geder oor ^ta)uw wel /erzei: oor ver;ing -ra)ese Ierl te ;hte /ijsmet len, beeid. iren iriër von jwd ^ig iten ;t is : te

maken — in antwoord op een telegram: „Thank God for your stand on the Supreme Court", terugseinde: „Which one?" Universiteiten en hogescholen moeten bestuurd worden, en dit van binnen uit. Men kan er aan toevoegen, ook op verantwoorde wijze van onder op; en tot slot dient te volgen, zo weinig mogelijk, dat is dan nog in aanzienlijke mate. Boven het bed van iedere universitaire bestuurder zou moeten hangen de spreuk: „Ik ben een kwaad". En boven zijn spiegel de vraag: „Ben ik een noodzakelijk kwaad?" zulks in vrije weergave van een engelse ontboezeming, In de universiteit behoort ieder dat waar hij verstand van heeft te behandelen. Professoren beslissen niet over studentenvoorzieningen; technisch en administratief personeel zwijgt over de exameneisen; als leerlingen zich ingrijpend met richtlijnen voor onderwijs en onderzoek zouden willen bemoeien, gaat het mis. Terecht is opgemerkt dat te veel democratie aan de basis behoefte aan dirigeren bij de top wekt. De huidige wettelijke regeling schept gelegenheid te over tot manipulatie: het apparaat in zijn samengesteldheid moet draaien en wordt daartoe naar eigen inzicht door „machinisten" — beroepslieden — geregeld. De ongelijk verdeelde bevoegdheden van de universitaire leiding maken, dat democratische druk niet evenwichtig wordt uitgeoefend, dat men veel binnenskamers afdoet, wat de positie van het in verband niet de ingewikkeldheid der kwesties reeds machtige departement nog versterkt: de geldelijke en daardoor bestuurlijke onafhankelijkheid van de overheid wordt heel aanzienlijk. Om in eigen academisch huis heer en meester te blijven is grote inspanning nodig. Men past zich totaal aan bij van buitenaf gestelde eisen. Te zeer gaat tegenwoordig het begeren uit naar universiteiten, die snorren — dat doen alleen machines — terwijl de eis die men naar ik vaker uitsprak in redelijkheid stellen mag, is dat zij niet rammelen. Met welk een behoedzaamheid hier te werk moet worden gegaan leert het academisch ideaal van een frans auteur: een universiteit „dont comme l'infini de Pascal, Ie centre serait partout et la frontière nuUepart". Een en ander heeft gevolgen. De Wet Universitaire Bestuurshervorming gaat er vanuit dat er genoegzaam bereidheid tot het besturen van de universiteiten zelf zal worden aangetroffen. Als er studenten zijn, die weigeren aan het bestuur mee te werken, zo hebben zij daartoe het recht. Op hen drukt de verplichting om te studeren. Het overige is volstrekt vrije verkiezing. Willen zij roeien, uitstekend. Willen zij politiek bedrijven, zonder de universiteit te verpolitiseren, het is prachtig. Zouden zij verkiezen na te denken, wat let hen? Een zich storten in het gezelligheidsleven, met inachtneming van hun eigenlijke universitaire bestemming, er lijkt niets tegen. Zij mogen ook, voorzover 47

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen