Jaarboek 1986-1987 - pagina 65

thera- ^ een buitenstaander welk middel wordt gegeven. Zo mogelijk wordt een 'cross over' mminstudie gedaan, waarbij de patiënt een periode het ene middel en daarna een periofase Ide het andere middel ontvangt. Door middel van statistische analyse kan worden en vervastgesteld, welk middel het beste is. Vaak is men geneigd een nieuw middel te ver:, waar gelijken met een placebo. Placebo is een middel, dat in grootte, kleur, consistentie het wel en geur overeenkomt met het te onderzoeken middel, maar de werkzame stof mist. gen gePlacebo's kunnen desondanks werkzaamheid bezitten, die berust op het psychisch effect van de behandeling. Het te onderzoeken middel is dus alleen werkzaam als ;n kende resultaten beter zijn dan die van de placebo. andoeDeze methode is onderhevig aan kritiek. Er is opgemerkt, dat de patiënt bedrogen nd mewordt, omdat men bij zo'n proefopstelling een 'fop'-behandeling kan krijgen'^, kzaam Dat zou dan niet ethisch zijn. Maar als de patiënt goed geïnformeerd wordt over aar, als dit onderzoek, is hij van deze mogelijkheid op de hoogte. Als hij toestemt in deelt testen neming kan men moeilijk volhouden, dat hij 'gefopt' wordt en de proef daarom ing niet dus onethisch is. iten die Een deel van de kritiek is gericht op fouten in de opzet, bijvoorbeeld het aantal ek doet deelnemende patiënten is onvoldoende om conclusies te trekken", of de criteria ten met voor toelating tot het onderzoek zijn niet strikt genoegd'. Ook kunnen fouten opdie op treden door de lange duur van het onderzoek, in welke tijd de natuurlijke historie : jargon van de ziekte kan veranderen. De prognose van de ziekte kan bij verschillende pa)or, dat tiënten ongelijk zijn. De therapietrouw van de deelnemende patiënten kan evenzeel eereens verschillen: de één vergeet veel vaker een middel in te nemen dan de ander, lel eerst Het kan ook zijn dat artsen, die resultaten beoordelen, in bekwaamheid verschillen (Spodick^'). In de chirurgie zijn de resultaten van de prospectieve gerandomiseer;bleken, de proefopzet door het verschil in handvaardigheid van de chirurgen extra onzeker, derzoek De hierboven genoemde kritiek is van wetenschappelijke aard. Er is nog een ander middel belangrijk punt van kritiek, dat niet te ondervangen is, maar dat alleen door het i uit het onderzoek te doen bij een groot aantal proefpersonen van minder betekenis wordt. i bij de Bij bovengenoemde proefopstellingen wordt in feite verondersteld, dat iedere zieking van te eenvormig is. Eerder hebben we gesproken over Fessel, die vaststelde, dat er geen zet". In ziektes zijn maar alleen zieke mensen. Men kan beter niet van ziekte spreken maar aan een van zich klinisch manifesterende weerselreacties^". In dezelfde zin schrijft Falk in n te onverband met de bescherming van de patiënt in een vertechniseerde geneeskunde: doening jonge artsen zien eerder een ziekte, waar een patiënt aan vastzit, dan een mens met ;en buieen ziekte. De titel van zijn artikel is veelzeggend genoeg: 'The death of death with e doet. dignity'". ;eld chiBovendien kan meestal geen rekening worden gehouden met een individuele dosering. Maar de ene mens heeft nu eenmaal niet hetzelfde metabolisme als de ander, ide dubOm eenzelfde effect te verkrijgen zal de dosering die voor de ene patiënt gebruikt g er niet wordt, wellicht moeten verschillen van de dosis voor een andere patiënt. Dit is in 1 de arts de dagelijkse medische praktijk gebruikelijk, bepaalt Ondanks strikte insluitingscriteria voor een klinisch wetenschappelijk onderzoek 63

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen