Jaarboek 1988-1989 - pagina 28

zien voor vijfjarige opleidingen, zonder dat ik overigens de inschrijvingsduur van de studenten zou willen verlengen. Gebeurt het nu niet al vaak dat studenten hun inschrijvingsduur benutten om een breder programma dan het vereiste te volgen? Ik ben me ervan bewust dat ik met name bij dit voorstel een heikel punt aanroer, maar terwille van de kwaliteit van zeker een aantal initiële opleidingen moet het in ogenschouw genomen worden. Dat moet trouwens mogelijk zijn in een klimaat waarin we toegroeien naar universiteiten met meer beleidsruimte en naar een onderwijsmarkt waar steeds meer oog begint te komen voor een gedifferentieerd collegegeld. Zeker, er rijzen heel wat vragen, maar daarvoor hoeven we niet terug te schrikken wanneer we ze echt vanuit de kwahteit van het geboden en beoogde onderwijs onder ogen willen zien. Ik ben er van overtuigd dat we ons zodoende ook in het internationale krachtenveld beter kunnen positioneren dan nu mogelijk lijkt. Echter op dit punt zal ik er het zwijgen toe doen gezien het onderwerp van de heer Von der Gablentz. Eén zaak is echter wel duidelijk: de kwaliteit van het gegeven onderwijs komt tot uitdrukking in de kwahteit van de afgestudeerde. Zijn absorbtie door de arbeidsmarkt houdt een extern oordeel in over de kwaliteit van het gegeven onderwijs, waarop we dus ook langs die weg beoordeeld zullen worden. En hoe men ook denkt over de relatie tussen het bedrijfsleven en de universiteit en de invloed van het bedrijfsleven op het te geven onderwijs, rustig kan gesteld worden dat het bedrijfsleven het best af is met goed opgeleide academici. Dames en heren, ik wil afronden met een aantal overwegingen, ingegeven door mijn ervaring van de afgelopen twee jaren, betreffende het bijzondere karakter van onze universiteit. Bij de voorbereiding van de nieuwe huisstijl kwam het woord oecumenisch opnieuw als meest geschikt naar voren om dat te typeren. En wanneer ik zie vanuit welke verschillende stromingen binnen de christelijke traditie het zittend of aantredend personeel aan deze universiteit afkomstig is, dan is deze typering op zijn plaats. Meer en meer zien we echter ook dat personen, die zelf niet bewust in de christelijke traditie staan, toch een functie ambiëren aan de Vrije Universiteit. Terwijl het óók meer dan eens voorkomt dat voor een vacante plek niemand van de vereiste wetenschappelijke kwaliteit gevonden kan worden die zich volop weet te staan in de christelijke traditie, zodat tenslotte iemand staande buiten die traditie voor vervulling van de vacature wordt voorgedragen. Dat brengt uiteraard de vraag met zich tot hoever men daarin kan gaan. Dit is echter wel een vraag waar geen generiek antwoord op gegeven kan worden. We zullen bij voorbeeld oog moeten hebben voor de verscheidenheid in disciphnes die we binnen de muren van de universiteit hebben èn voor de verschillende eisen die diverse wetenschapsgebieden stellen. Daar komt trouwens nog bij dat men ook het zittend personeel niet als een statische factor mag beschouwen, want daaronder doen zich als vanzelfsprekend in het verloop van de tijd ook veranderingen van opvatting voor. Bepalend zal mijns inziens het antwoord zijn op de vraag of men, naar de aard van de functie 26

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen