1947 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 114

m de ,,Radicale Therapie" liggen, en begreep ik, dat aan mijn wens reeds was voldaan. Men behoeft het met dit boek niet in allen dele eens te zijn, om toch de verschijning ervan in ons land van harte toe te juichen. De omslag met een foto van den schrijver toont ons immers onmiddellijk, in welke richting die radicaliteit van deze behandeling gaat: op de wand van de werkkamer ziet men het oude Christelijke symbool, een groot, doch eenvoudig houten kruis. En die richting wordt nog enigszins nader bepaald door de opdracht van het werk aan den bekenden Dr. Frank Buchman, ,,wiens boodschap een diepgaande invloed op mijn persoonlijk leven uitoefende en mij tot nadenken dwong over de eigenlijke zin van mijn roeping." Een boek van een geneesheer uit de Buchman-beweging dus, over de practijk der geneeskunst van Christen-artsen. Daarmede is het in zekere zin geclassificeerd, en indien we een zekere, naar ons oordeel gerechtvaardigde, critiek op deze beweging menen te hebben, kunnen we misschien denken het naast ons neer te kunnen leggen. Dat nu is toch niet het geval. Enige jaren geleden is in onze Vereniging een voordracht gehouden, waarin o.a. gewezen werd op de impasse, waarin de moderne Geneeskunst, ondanks alle technische vooruitgang, toch was geraakt, omdat de ziel van den lijder zo dikwijls aan haar greep ontvlood en zich in nood en angst zo dikwijls wendde tot allerlei valse heilsprofeten. Toen is Dr. de Heer uit Rotterdam opgestaan om te getuigen van de wijze, waarop hij zijn patiënten tot genezing, ook van hun ziel, trachtte te brengen. Hij heeft toen daarna op verzoek er een voordracht aan gewijd, die in ons Orgaan is gepubliceerd. De titel (Geneeskunst in Gods Plan is de Synthese der Geneeskunst) en de inhoud deed ons misschien wat vreemd aan, en zelfs de typographic (met al die vette letters) was wat ongewoon, maar tenslotte kan geen, die dit artikel leest, zich toch aan de ernst ervan onttrekken. En zo is het ook het geval met het boek van Tournier. Tournier is een, naar uit alles blijkt, begaafd medicus, die te Geneve practiseert. Na gedurende een twaalftal jaren de geneeskunst op de classieke, academische wijze te hebben uitgeoefend, zonder dat hij zich daarin, ook als Christen-arts, bevredigd voelde, kwam hij met de Buchman-beweging in aanraking. De persoonlijke, godsdienstige ervaringen, die hij toen doormaakte, hadden het gevolg, dat hij zich weldra voor de beslissing geplaatst zag zijn practijk anders in te richten, minder patiënten aan te nemen en zich meer bezig te houden met de geestelijke achtergrond van hun lichamelijk lijden. Van zijn ervaringen in die Volgende periode verhaalt hij in dit boek op onderhoudende wijze. In Zwitserland trok de ,,Médecine de la Personne" dan ook zeer de aandacht en verscheen het reeds

/

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen