1959 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 198

HET BEWIJS IN DE GENEESKUNDE

159

behoef ik U voor de moderne tijd alleen maar te wijzen op het feit dat medische onderwerpen nog steeds grote belangstelling trekken, dat het bestaan van de arts nog steeds een gezocht onderwerp voor romans is en dat ook in de allerlaatste tijd, gezien de interesse voor het werk van Osborne e.a., deze belangstelling zeker niet verminderd is. Het menselijk lijden in allerlei vormen van ziekten en kwalen brengt uiteraard mee dat duizenden zich aangetrokken voelen tot dergelijke acties en een van de merkwaardigste dingen hierbij is juist het feit dat daarbij aan bewijzen in de strikte zin van het woord vrijwel geen waarde wordt gehecht. Veelal ontbreekt zelfs een nacontrole van korte duur om enigermate zekerheid te krijgen omtrent de resultaten van de „behandeling". Daartegenover staat dat reeds de Grieken begonnen zijn met de ontmagisering van het medisch handelen en ik geloof zeker dat ook in de moderne tijd de arts de moed moet hebben om onzekerheid en onkunde te bekennen. Het is immers wetenschappelijk gezien buitengewoon belangrijk dat de plaats van het bewijs in de geneeskunde steeds weer opnieuw wordt onderzocht. Alleen wanneer men het strenge en stringente bewijs als ideaal stelt, zowel bij het onderzoek als bij de behandeling van de zieke, kan werkelijk de geneeskunde als volwaardige discipline beoefend worden. Steeds moet daarbij stelling genomen worden tegenover tal van wensvoorstellingen, zoals die bijv. in de kwakzalverij nog altijd aan de orde van de dag zijn. Wanneer er één vak is dat tot bescheidenheid en voortdurend onderzoek maant, dan is het wel de geneeskunde. Juist omdat telkens weer de arts zijn onkunde en onzekerheid moet bekennen, wordt een voortdurende prikkel onderhouden tot verder onderzoek en opening van zaken. Nu ik hier toch op de kansel sta, lijkt het mij het beste om de verdere gang van het betoog in drieën te verdelen en ik doe dit op de wijze zoals ouderwetse predikanten dit deden. Ik spreek U over het bewijs in de geneeskunde en wel ten eerste over het bewijs, ten tweede over de geneeskunde en het derde over het bewijs in de geneeskunde. n.

Het bewijs

Wanneer wij nadenken over de vraag wat een bewijs eigenlijk is, dan stuiten wij al direct op bepaalde problemen en moeilijkheden. Wij krijgen dan immers te maken met vraagstukken van kennistheoretische aard, vraagstukken die sedert eeuwen, maar vooral in de laatste honderd jaar, voortdurend aan de orde van de dag zijn ge-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen