1959 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 238

EVOLUTIE-PERSPECTIEF

195

van Centraal- en Oost-Azië. Aan vele bekende expedities in deze gebieden had hij een werkzaam aandeel. Ook heeft hij zich geruime tijd bezig gehouden met het beroemde Sinanthropus-ondexzoék bij Peking en had hier zelfs tijdelijk de leiding van. Naast vele publicaties op dit terrein schreef hij een groot aantal opstellen en boeken over het evolutie-probleem. Tijdens zijn leven heeft hij echter om theologische redenen nimmer van zijn orde toestemming gekregen de belangrijkste hiervan te publiceren. Pas na zijn overlijden, in 1955, is met de uitgave, onder auspiciën van een internationaal comité, een begin gemaakt, zodat momenteel een achttal werken zijn verschenen. Deze trekken in toenemende mate, vooral in Rooms-Katholieke kringen, de aandacht. Voortdurend verschijnen hier publicaties over, en aparte congressen worden hieraan, ook in Nederland, gewijd. Het gaat Teilhard de Chardin in al deze geschriften om de mens in deze cosmos in ontwikkeling. Hij meent deze gehele ontwikkeling a.h.w. in één formule te kunnen begrijpen en beschrijven. Zijn redenering is als volgt. De gehele werkelijkheid maakt één doorgaand ontwikkelingsproces door. Om de mens goed te kunnen plaatsen moeten wij daarom de gehele evolutie in ogenschouw nemen. Reeds op het atomaire vlak ziet Teilhard nu hoe de materie gegranuleerd is, opgebouwd uit „corpuscules". Welnu, in het verleden is deze „corpusculisation" het begin geweest van een immens proces van voortdurende „ultra-corpusculisation", dat in twee richtingen is gegaan. De eerste is de „série astronomique", waarbij de materie zich heeft geaggregeerd tot de gespiraliseerde melkwegstelsels van sterren en planeten. Op onze aarde is de tweede weg ingeslagen waarbij de „série atomique", gedurende welke de atoomserie van het periodiek systeem optrad, gevolgd werd door de „série moleculaire", waarbij op het niveau van de organische chemie het aantal atomen, dat zich in ieder deeltje associeert, geweldig is toegenomen, om vervolgens de „série zoologique" te bereiken, die gevormd wordt door de levende wezens in al hun variatie, die enorme supra-moleculen zijn van geassocieerde organische moleculen. *'i.,t»)i Teilhard ziet dus in de historie van deze cosmos een lange opeenvolging van steeds toenemende materiële complicatie. Voortdurend worden grotere complexen van materiedeeltjes tot eenheden samengevoegd. Er is a.h.w. een ,,courbe de corpusculisation de l'univers". Op deze curve liggen nu echter twee critieke punten, nl. het „point critique de Vitalisation", waarbij de complexiteit een dusdanig hoge graad bereikte dat-het^de eigenschappen van het leven ging vertonen,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen