1962 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 22

10

G. E. MEULEMAN

ontstaan van zon geschrift had met de desbetreffende literatuurvorm, zo wordt betoogd. De strikt historische waarde van een geschrift is dan natuurlijk afhankelijk van het genre. Als eenmaal duidelijk geworden is, dat de schrijvers van de Evangeliën zich veel minder bekommeren om de historische volgorde der gebeurtenissen dan men vroeger vaak meende, kan men natuurlijk niet op grond van de Evangeliën een historisch zo exacte geschiedenis van Jezus' leven schrijven als men dikwijls trachtte te doen. Overigens is ook weer duidelijk, dat de Evangeliën pretenderen niet slechts een historische vorm of een historische kern te hebben. Dat laatste is volgens vele exegeten wel het geval met andere boeken van de Bijbel. Men wijst dan wel op Jona en Job. Ook wordt vaak beweerd, dat uit historisch gezichtspunt een veel grotere waarde kan worden toegekend aan de boeken Samuel en Koningin dan aan de boeken der Kronieken. Dat ook theologen die beweren onvoorwaardelijk voor het gezag der Schrift te buigen, dergelijke uitspraken doen wordt duidelijker, als men er op let, dat zij van mening zijn, dat Kronieken zelf geen historische exactheid pretendeert. Ze menen deze uitspraak dus te kunnen baseren niet op hun subjectieve overtuiging, maar op de aard van de boeken die ze moeten uitleggen. Van veel belang voor ons onderwerp is nu ook, dat men wel van mening is, dat de Bijbelse auteurs, vooral als ze willen spreken van een ver verleden, in hun boeken ook oude volksverhalen hebben opgenomen, waarin historie en fantasie moeilijk te onderscheiden zijn. De opname van dergelijke gedeelten zou in het geheel niet betekenen, dat de schrijvers wensten, dat hun lezers ze verstonden als preciese historiografie. Er zouden nog andere voorbeelden te geven zijn. We laten het echter hierbij en proberen nu tot een principeel standpunt te komen ten aanzien van de geschetste opvattingen, waarbij we op details niet ingaan. We hebben vroeger gesproken over de inspiratie en de daarmee samenhangende onfeilbaarheid van de Schrift. Uit die onfeilbaarheid van de Schrift vloeit voort, dat wij natuurlijk nooit mogen proberen van ons uit, bv. vanuit ons wetenschappelijk inzicht, aan de Schrift een bepaalde zin op te dringen. De wetenschap mag niet heersen over de Schrift. Ze moet zelf worden beoefend in gehoorzaamheid aan de Schrift. Ze kan ons wel helpen de Schrift beter te verstaan. De dienst, die ze dan verleent, bestaat in de steun, die ze biedt om ons te doen begrijpen wat de Schrift zelf wil zeggen. Heel de Bijbel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen