1964 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 222

150

A. C. DROGENDIJK

Alleen een complex van factoren in onderlinge wisselwerking is bij machte de prostitutie afdoende te verklaren. En om dezelfde reden mag men evenmin het kapitalisme alle schuld geven. Alleen al het feit dat in streken waar geen welvaart heerst toch prostitutie wordt aangetroffen, weerspreekt dit. ' Volgens Hijmans speelt voorts in de wording van de prostituee een belangrijke rol de houding tegenover de ouders. Negatieve gevoelens (zich te kort gedaan voelen, onheuse behandeling, achterstelling e.d.) ten aanzien van de beide ouders, speciaal ten opzichte van de vader zou het afglijden naar de prostitutie uitermate in de hand werken. Zo gezien zou men de prostitutie kunnen zien als een protesthouding tegenover de ouders, in het bijzonder tegen de vader en daarin tevens tegen de gehele mannelijke sexe. De prostituee wil over de man heersen; „zij ontneemt hem zijn sperma, zijn geld, zijn mannelijke superioriteit en als hij „klaar" is zet zij hem veelal zo spoedig mogelijk buiten de deur — en zelf geeft zij niets, maar blijft buiten spel" 21). Ook de commissie heeft zich met de oorzaken waarom een vrouw tot prostitutie vervalt bezig gehouden. Zij heeft daartoe een onderzoek ingesteld bij 44 prostituees en kwam daarbij tot de conclusie dat van zeker 29 gevallen, dus meer dan de helft, de gezinsachtergrond abnormaal was (slechte verhouding tussen vader en moeder of tussen de ouders en het kind). Andere oorzaken waren: individueelsociale omstandigheden als mislukt huwelijk, verleiding, toevallige ontmoetingen e.d., de zucht om veel geld te verdienen, rancune, ressentiment tegen de maatschappij, huisvestingsmoeilijkheden en persoonlijke dispositie. In sommige gevallen is er duidelijk sprake van een afglijden; huishoudelijke betrekking — bar-meisje — prostitutie. Wat het intellect betreft is de debiliteit waarschijnlijk lang niet zo groot als algemeen wordt aangenomen. Wel kan men echter stellen dat het intellectuele peil van de prostituee niet hoog is en haar beschaving gering 22). Daarentegen was er vaak sprake van een min of meer duidelijk gestoorde persoonlijkheid, met name psychopathie, al is het moeilijk 2^) A. Hijmans: Vrouw èn Man in de prostitutie, blz. 59—60. Den Haag, 1956. 22) Aan een Parijse publiek vrouw, die wel enige ontwikkeling bezat, werd eens de vraag gesteld of zij andere soortgelijke prostituees kon noemen. „Moi", aldus luidde het veelzeggende antwoord, „je suis l'exception la seule d'un million" (A. Hijmans, a.h.w. blz. 37).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen