1971 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 22

6

GENEESKUNDIGE CONFRONTATIE MET DE DOOD

maar dat door een bepaald ingrijpen kan worden gestuit. Het sterven is dan in wezen geen sterven geweest. Dit ingrijpen nu bij deze acuut stervenden noemen wij reanimatie — opnieuw bezielen, de geest hergeven, of resuscitatie — weer tot opstanding brengen. In feite is dit een foutieve benaming. De dood is een onherstelbaar gegeven. Van dood weer levend maken kan per definitie dus niet. Wat sterven leek, blijkt achteraf geen sterven te zijn. Tenminste als de reanimatie succesvol was. De pathofysiologie van het sterven is het laatste decennium een onderwerp van intensieve studie en deze heeft geleid tot een straf reanimatieschema. Dit houdt in, dat de circulatie en de respiratie bij de patiënt zo nodig kunstmatig op gang moeten worden gehouden. Op deze wijze is men verzekerd, dat de zuurstof uit de buitenlucht naar de weefsels kan worden getransporteerd en de afvalprodukten van de weefselstofwisseling kunnen worden afgevoerd. Het is daarbij raadzaam om zeer nauwkeurig het milieu intérieur, waarvan Claude Bernard als eerste er op wees, dat de constante samenstelling voor het leven onontbeerlijk is, aan de normale samenstelling aan te passen. De circulatie kan op gang gehouden worden door hartmassage, of eventueel door met behulp van regulaire elektrische stimulansen het hart tot contracties te brengen. De respiratie kan door kunstmatige ademhaling, aanvankelijk mond op mond, daarna via intratracheale tube en ballonbeademing, die overgenomen wordt door een beademingsapparaat, worden voortgezet, zodat haar natuurlijke functie ten opzichte van het organisme behouden blijft. De correctie van het milieu intérieur ( = extracellulaire vloeistof) vindt plaats door infunderen in de bloedvaten van aan de situatie aangepaste vloeistoffen. Reanimatie is een dramatisch gebeuren. De plotseling stervende dient binnen zeer korte tijd behandeld te worden. Het reanimatieschema zal, weliswaar in zijn eenvoudigste vorm, binnen enkele minuten na het optreden van het acute sterven, moeten beginnen, wil er kans op succes bestaan. Een circulatiestilstand wordt door het hersenweefsel nauwelijks langer dan vijf minuten bij een lichaamstemperatuur van 37 C verdragen. Het kost veel moeite en inzicht om binnen deze korte tijd hartmassage en beademig in werking te hebben. Een ieder, die het acute sterven constateert, moet binnen een seconde beslissen tot reanimatie. Dit geldt ook voor de leek. Buiten de operatiekamer kan de beslissing van een arts vrijwel nooit worden afgewacht. In het ziekenhuis zal dit over het algemeen door de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen