Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 374
De Vrije Universiteit 1880-2005
ven.'^^ Anders dan de meesten van zijn voorgangers had hij dus geen vuachtergrond.
Donner vertrok per i januari 2000, na twee termijnen voigemaakt te hebben.'^^ In zijn
plaats kwam Saskia Groenewegen, die in Leiden economische geschiedenis had gestu
deerd, en laatstelijk bij de provincie Limburg had gewerkt als directeur economie.'^'* Zij
was niet alleen de eerste vrouw in het college, maar ook de eerste die niet geworteld was
in de gereformeerde gezindte. 'Ik vind christelijke waarden wel belangrijk,' verklaarde
ze kort na haar komst, 'maar heb niet heel sterke religieuze gevoelens. Christen zijn ver
taalt zich bij mij vooral in maatschappelijke betrokkenheid.'"^5 Na drie jaar nam ze ont
slag. Als beheerster van de portefeuille vastgoed was zij verantwoordelijk voor de nieuw
bouw, maar ze meende die taak niet naar behoren te kunnen volbrengen, als haar niet
meer invloed op de gang van zaken werd toegestaan dan de meer afstandelijke bestuurs
stijl van de Vrije Universiteit met zich meebracht. ^*' Sinds haar vertrek is het College er
weer geheel anders uit gaan zien. Maar evenals voor de Vereniging geldt hier dat we ons
verhaal zullen vervolgen in de laatste afdeling van dit hoofdstuk.
HET EINDE VAN DE UNIVERS ITEITS RAAD
In 1980 scheen de universiteitsraad nog kerngezond. De raad was het parlement van de
universiteit, verzekerd van een blijvende plaats in de democratische vergadercultuur.
Aan gevoel voor eigenwaarde ontbrak het ook niet. Kandidaten zijn wel eens moeilijk te
vinden, zei een vertegenwoordiger van de wetenschappelijke staf, en hij legde uit hoe dat
kwam. 'Het probleem is dat we wp'ers in de raad willen met visie en denkkracht.'"^ Als
dat het criterium was moest het niveau zeer hoog liggen. 'Er is geen reden om badine
rend over de raad te doen,' voegde dan ook een raadslid het College van Bestuur beris
pend toe.'^^
Toegewijde raadsleden die overtuigd waren van de waarde van hun vergaderarbeid
zijn er tot het einde toe gebleven, maar ook kritische twijfelaars die niet echt aan de raad
geloofden. 'De houding van de UR tendeert naar alles willen weten van alles,' verzuchtte
het raadslid P.C. van Donselaar. 'S oms wordt er wat afgebeuzeld, man, dat is toch ver
schrikkelijk! Dan denk ik: ze kunnen beter maar meteen gaan stemmen. De raad zou zich
moeten bepalen tot de grote lijnen van het beleid.'"^9 Hij moet daartoe dan althans nog
de mogelijkheid gezien hebben. Anderen wanhoopten ook daaraan. Zij vonden dat de le
den weinig greep hadden op de beleidszaken waarover ze moesten beslissen. Ze beschik
ten niet over een ambtelijk apparaat, de faculteiten legden met hen geen contacten, en
hun eigen voorbereidingstijd was beperkt. 'We zijn in geen enkel opzicht partij als Uni
versiteitsraad,' oordeelde de medicus H. van Kessel.'^" 'Meestal heb ik het gevoel dat we
op die bekende ijsberg zitten, die door de wind werd gestuurd. Het enige wat we kunnen
doen is zorgen er niet af te vallen, maar we kunnen de richting van de berg niet bepa
len.''3' Raadslid P.J.M, de Boer had een andere vergelijking. Terugziend op beraadsla
gingen die niets hadden opgeleverd, verklaarde hij 'dat de discussie net zo goed in het
370 EEN HOEKSTEEN IN HET VERZUILD BESTEL
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005
Publicaties VU-geschiedenis | 510 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005
Publicaties VU-geschiedenis | 510 Pagina's