Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 412
De Vrije Universiteit 1880-2005
Ten derde werden de faculteiten bestuurd door hun decanen, of naar keuze door een
collegiaal bestuur.
Het College schafte toen de universiteitsraad af, en koos voor het meervoudige
systeem met een ondernemingsraad van negentien leden, en een studentenraad van ne-
gen. Dat was het einde van de universitaire democratie. De studenten begrepen snel ge-
noeg dat de gekozen raad geen werkelijke macht bezat.^^s Bij de eerste verkiezingen was
er nog een opkomst van 36 procent. In 2000 daalde die tot 18 procent, en in 2002 tot 13.4
procent.399 Voor de facultaire studentenraden waren kandidaten dikwijls moeilijk te vin-
den,"*"" en zelfs de universitaire studentenraad beschikte noch over een kamer noch over
een eigen telefoonnummer.'*"' Een verkiezingsdebat in 2003 onder leiding van Noomen
trok niet meer dan achttien toehoorders.'*"^ Democratie had afgedaan, en de weegschaal
sloeg nu door naar de andere zijde. Toen Schut aftrad als secretaris voorspelde hij dat
een driepersoonscollege op den duur zou verdwijnen. In Twente bestond het al, 'een
presidentieel stelsel, een college met één duidelijke baas'.'*"^
Maar dan was er nu wel sinds i januari 2001 een Raad van Toezicht, aan de Vrije Uni-
versiteit niet benoemd door de minister, maar door het bestuur van de Vereniging.+'*
Zijn betekenis is direct af te lezen uit de samenstelling. De Vereniging had wel eens moei-
te gehad maatschappelijke zwaargewichten als bestuurders aan te trekken, toen eenmaal
het feitelijke bestuur zo vast in handen gekomen was van Brinkman en zijn collega-
bestuurders. Voor de raad slaagde zij daarin wel. Voorzitter werd P. Bouw, voormalig
president-directeur van de KLM. Tot de leden behoorden oud-minister E. Brinkman en
de oud-voorzitter van het CNV, Anton Westerlaken. Westerlaken en Bouw hadden trou-
wens zelf ook zitting in het verenigingsbestuur. Tegenover Ad Valvas onderstreepte
Bouw zeer nadrukkelijk dat en waarom met de raad ernstig rekening gehouden moest
worden. 'Uiteindelijk is de Raad het hoogste bestuursorgaan. Hij benoemt de bestuur-
ders, kan ze ook weer ontslaan, en moet de belangrijkste besluiten goedkeuren, zoals de
begroting en fusies. We ontwikkelen echt samen de strategie voor de toekomst. Ik spreek
collegevoorzitter Wim Noomen iedere twee weken.''*5
Maakt de raad zich waar als medebestuurder, dan kan dat zijn weerslag hebben op de
Vereniging, en misschien is dat al zichtbaar. Aan de uitgang van de twintigste eeuw
stond zij op een dieptepunt met ruim 7000 leden. In de volgende jaren bleken de wer-
vingscampagnes eindelijk weer succesvol, zodat het ledental in 2004 weer boven de
10.000 uitsteeg.'*"'' En wellicht speelt hier ook de invloed van de aanstaande fusie mee, en
hebben Windesheim-sympathisanten zich als leden aangemeld. De naam van de Vere-
niging is althans bij de te verwachten taakuitbreiding recentelijk aangepast. Nu heet zij
in een kennelijk streven naar volledigheid Vereniging voor Christelijk Hoger Onderwijs,
Wetenschappelijk Onderzoek en Patiëntenzorg.'*"' In de komende jaren zal zij moeten
bewijzen dat de Vereniging in haar tegenwoordige rol nog altijd betekenis heeft voor de
hele onderneming, die Vrije Universiteit genoemd wordt.
408 EEN HOEKSTEEN IN HET VERZUILD BESTEL
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005
Publicaties VU-geschiedenis | 510 Pagina's
![Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 412](https://geheugenvandevu.digibron.nl/images/generated/publicaties-vu-geschiedenis/een-hoeksteen-in-het-verzuild-bestel-de-vrije-universiteit-1880-2005/2005/01/01/1-thumbnail.jpg)
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005
Publicaties VU-geschiedenis | 510 Pagina's