Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 401

raar te bereiken. Omstreeks het jaar 2000 mocht een jonge doctor blij zijn als hem een

volgende tijdelijke onderzoeksopdracht werd verleend, ofwel zoals het heette, een aan-

stelling als 'postdoc'. De eerste maal kon zo'n verlenging van het onderzoekersbestaan

nog als een onderscheiding opgevat worden. Bij de vierde of de vijfde maal was het bij al-

le erkentelijkheid voor de gebleken waardering toch een enigszins twijfelachtige eer.

Postdocs van boven de veertig waren bij de alfafaculteiten geen zeldzaamheid.3^** Als dus

de wetenschap al bloeide, dan konden de beoefenaars van de wetenschap dat niet on-

voorwaardelijk toepassen op hun eigen persoon.

En voortduur van de bloei was afhankelijk van de beschikbare middelen. De nooit

eindigende bezuinigingen dwongen telkens weer tot keuzen. Hoe meer er ingeleverd

moest worden, hoe drastischer de oplossingen. Toen de Vrije Universiteit in 2004 we-

derom voor enkele miljoenen werd aangeslagen, besloot het College van Bestuur de re-

kening neer te leggen bij de faculteiten geneeskunde en wis- en natuurkunde. De gam-

mafaculteiten werden ontzien omdat ze veel studenten trokken, en de alfafaculteiten

omdat ze essentieel waren voor het academisch niveau.-^^^ De argumenten zijn meer cu-

rieus dan overtuigend. Bètafaculteiten zijn niet minder essentieel voor het academisch

niveau, en als ze in de laatste tijd minder studenten trekken, is dat juist een zorgelijke

omstandigheid die om stimulerende maatregelen vraagt.33 Die kunnen dan pijnlijk zijn

voor de andere wetenschappen, maar dat het instandhouden van een natuurweten-

schappelijke faculteit geld kost was al sinds 1930 bekend. Het is niet genoeg, zei de fysi-

cus R.P. Griessen over de snoeimaatregelen, ons te dulden als een hobbyclubje harde

bèta's. 'Dan is het beter om te besluiten er maar mee te stoppen.'33' De bodemvoorzie-

ningen voor deze wetenschappen liggen op een hoger niveau dan voor alfa en gamma.

Beneden dat minimum verdwijnt elke garantie van solide kwaliteit, laat staan topkwa-

liteit.

ENGAGEMENT

In de vorige paragraaf zijn verschillende namen langsgekomen. Er zijn overtuigde in-

stemmers bij, maar ook enkelen voor wie dispensatie moest worden aangevraagd. Een

sterke binding aan grondslag en doel maakt geen verschil voor het niveau van de weten-

schapsbeoefening, wel voor de aard. Instemmers zullen vanuit hun levensbeschouwing

nu en dan andere vragen stellen, en andere sectoren van de samenleving willen bedienen.

Dat geldt natuurlijk voor ieder engagement, niet alleen voor het christelijke, en ook bij

hen die christelijke uitgangspunten kiezen zal aan de plurale Vrije Universiteit heel wat

variatie te bespeuren zijn. In deze paragraaf willen we op zoek gaan naar die geëngageer-

de wetenschapsbeoefening en haar relaties met de samenleving. We beginnen dan met

de meest publieksgerichte faculteit. Dat kan gelet op haar verantwoordelijkheid voor het

vu-ziekenhuis uit de aard der zaak geen andere zijn dan de medische.

Voor het verenigingsbestuur was het ziekenhuis een regelmatig terugkerend aan-

PRIVATISERINC VAN GELOOF 19802005 397

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen