Aardwetenschappen aan de Vrije Universiteit 1960-2001 - pagina 42

maakte. In dat kader werd veel van de aandacht besteed aan zaken die het onder-

wijs betroffen. Daarop wordt hieronder nader ingegaan. Regelmatig aan de orde

kwamen ook ruimteproblemen, inherent aan de optredende schaalvergroting'^

In reactie op de snelle uitgroei van de universiteit was al spoedig na het

gereedkomen van het nieuwe WN-gebouw begonnen met het realiseren van

een tweetal verdiepingen dakopbouw. Dat gebeurde allereerst bij de gebouw

delen waarin het Natuurkundig Laboratorium gehuisvest was. Per april 1974

zouden de werkzaamheden beginnen om die opbouw ook bij het Instituut

voor Aardwetenschappen en het Biologisch Laboratorium te realiseren.

Aanvankelijk volgde uitstel tot april 1975, en vervolgens leidden financiële

problemen tot afstel". Dat neemt niet weg dat de VSF er in slaagden om in

de loop van de jaren zeventig een beperkte uitbreiding van de beschikbare

ruimte te realiseren. Omvangrijke problemen op ruimtegebied deden zich

eerst vanaf rond 1984/85 voor, in verband met de overkomst van de geologie

van de UvA (hoofdstukken 3 en 4).

Een continu punt van aandacht tenslotte vormde de middelenvoorziening. In de

beginperiode verliep de toewijzing van personele en overige middelen via de

faculteit der Wiskunde en Natuurwetenschappen, waarbij de VSF budgettair waren

ondergebracht'^ De vertegenwoordiging van VSF in de faculteitsraad bestond uit

door en uit de subfaculteitsraad aangewezen leden, in principe afkomstig uit de

subfaculteit geologie. Binnen de faculteitsraad werd in de beginfase veel tijd

besteed aan de bespreking van faculteits- en subfaculteitsreglementen. Dat hing

samen met verschillen in inzicht omtrent de wenselijke verdeling van bevoegd-

heden tussen de beide niveaus. In een volgende fase zou een en ander tot een

ernstige crisis leiden, waarop hieronder wordt teruggekomen. Ook het bibliotheek-

budget vormde regelmatig onderwerp van gesprek. De grondslag waarop de mid-

delenverdeling binnen de faculteit tot stand kwam was echter, voorzichtig gezegd,

weinig inzichtelijk. Binnen de VSF leefde het sterke gevoel dat er sprake was van

een voorkeursbehandeling van de gevestigde grote studierichtingen natuurkunde

en scheikunde die ten koste ging van de VSF en ook van de biologie'^ Dat schrijn-

de temeer omdat de kleine VSF veel minder dan de genoemde grote studierichtin-

gen over buffercapaciteit konden beschikken om de toenemende studentaantallen

op te vangen. Natuurkunde en Scheikunde hadden, via de stichtingen FOM en

SON, bovendien (en in tegenstelling tot de VSF) een professionele aansluiting op

de 2e geldstroom waarmee aanzienlijke extra middelen verworven w e r d e n " .

Binnen de VSF drong zich het beeld op dat het subfaculteitsbestuur, i.e. Wiggers,

onvoldoende partij gaf in de strijd om de facultaire middelenverdeling. De realiteit

lijkt te zijn geweest dat de realist Wiggers er geen behoefte aan had zich door het

stellen van onhaalbare eisen te vervreemden van het facultaire management. Hij

had de steun van de faculteit hard nodig in het kader van de effectuering van de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen