Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 294

vu-dag belegde om het gesprek tussen studenten en verenigingsleden voort te zetten.

Het plan vond weerklank. Niet minder dan duizend belangstellenden woonden de ver-

gadering bij. Voor Van Nes, die presideerde, was het een hoogtepunt in de geschiedenis

van de Vereniging.^5 Zijn openingswoord toonde in welke geest hij de gedachtewisseling

wilde voeren. Spreken we over vernieuwing, zei Van Nes, dan moeten we ons altijd de

beperktheid van de mens voor ogen houden. We mogen wel iets van nieuwe structuren

verwachten, maar toch niet alles. 'Werkelijk nieuw wordt de wereld pas bij de weder-

komst van Christus.'^^

Kan hij echt geloofd hebben dat zijn studerende gesprekspartners de toekomst be-

schouwden in hetzelfde licht? Dan sprak toch de medische student R.C.J. Smeenk een

heel andere taal toen hij betoogde dat formele democratie geen eindpunt kon zijn, en

evenmin een goed doel was op zichzelf. 'Een formeel demokratische universiteit, die niet

gevormd wordt door mensen die de samenleving bewust willen verbeteren, is vanuit het

oogpunt van de noodzakelijke maatschappelijke hervormingen bekeken volstrekt zin-

loos en zal dan ook niet kunnen functioneren.'^' Daar werd dus met zo veel woorden ge-

zegd dat de deelname aan het bestuur alleen open zou moeten staan voor hen die bepaal-

de politieke doeleinden nastreefden. Een Friese mevrouw zag het dan ook allemaal wat

anders dan Van Nes, toen ze in een ingezonden brief concludeerde dat het deze studen-

ten niet ging om democratie, maar om een linkse dictatuur. Zou in de vergaderingen van

deze activisten wel eens een psalm gezongen worden.' Maar zelfs zij durfde dat niet bij

voorbaat te ontkennen.^*

DE NIEUWE WET

Minister Veringa beijverde zich niet om snel duidelijkheid en orde te scheppen. In-

tegendeel, hij stelde zich vooreerst afwachtend op. In de Tweede Kamer verklaarde hij

zich bereid, voorstellen tot wetswijziging te zullen bevorderen die hem van de kant van

de universiteiten zouden bereiken.^^ Wat hij er dan mee doen zou bleef een open vraag.

Dacht hij alles blindelings te kunnen aanvaarden, of stelde hij zich voor toch een bepaal-

de grens in acht te nemen.' De socialist Tans had aan zo'n grens geen behoefte. Hij vroeg

om een experimenteerartikel, dat elk experiment bij voorbaat zou legaliseren. Veringa

weigerde zich daarop vast te leggen, maar voegde er wel aan toe dat elke universiteit met

haar eigen voorstellen zou mogen komen. In feite stelde hij daarmee een premie op hard

onderhandelen. Als actiegroepen concessies wisten af te dwingen, was inwilliging van

hun eisen door de minister in elk geval niet bij voorbaat uitgesloten.3

Eind juni kwam de minister met een nota, 'Bestuurshervormingen universiteiten en

hogescholen', waarin hij de uitgangspunten voor nieuwe bestuursvormen nader om-

schreef Ze zijn als volgt kort samen te vatten.3"

290 EEN HOEKSTEEN IN HETVERZUILD BESTEL

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen