Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 345

goed als Kuitert. Een commentator voor de microfoon van de Evangelische Omroep

herkende in het blad 'niets meer van het geloof, dat de stichter van de Vrije Universiteit

dreef .3*7 Maar ook het bestuur van de Vereniging was niet buitengewoon gelukkig met

de nieuwe periodiek. Ds. K.M.R. van der Beek zei tegen de redactie 'dat de onderwer-

pen wel veelzijdig zijn, maar de draad die er doorheen loopt is eenzijdig'. Dat was, meen-

de hij, met name ook toe te schrijven aan 'de persoonlijke invloed van de redacteur',3^^

Ben van Kaam. Het bestuur vond vooral dat het magazine een incompleet beeld gaf van

de Vrije Universiteit. Het 'Van Kaam-geluid' overheerste. 'Tegen dat geluid is op zich-

zelf geen bezwaar, maar het dient gecompleteerd.'3*9 Onder de hoogleraren was de

ontvangst evenmin onverdeeld gunstig. Rector De Ruiter constateerde in 1977 'dat het

vu-Magazine eenzijdigheid wordt verweten, en men soms meent dat het niet stoelt op

wat in de universiteit leeft'.39

Maar het blad koos in elk geval positie. Het gaf op zijn wijze aan wat het betekende, te

werken met de nieuwe doelstelling. Tegelijk werd duidelijk dat niet iedereen mee kon

gaan in deze richting. Er was geestelijke diversiteit en er bestond weinig behoefte die

door eensgezindheid te vervangen. De Ruiter zei in 1977 tegen het verenigingsbestuur

'dat velen in de universitaire gemeenschap meegaan met het streven naar een goed funk-

tioneren van de doelstelling, maar dat men dit niet verder aan regels wil binden'.39' Dan

ontstaat vanzelf een onbeheersbare verscheidenheid, zoals een voorlichtingsmedewer-

ker in een rapport aan het College van Bestuur constateerde: 'een optimaal voorlich-

tingsbeleid van de Vrije Universiteit zal nooit mogelijk zijn. Dat staat in nauw verband

met de aard van de universiteit. Men mag niet verwachten, dat bij een veelheid van me-

ningen, mede veroorzaakt door diversiteit in bestuurlijke verantwoordelijkheden, maar

ook in wetenschappelijk opzicht, de voorlichting een eenheid vertoont.'39^

Het College van Bestuur zag het niet als zijn taak daar verandering in te brengen. Wel

sprak het in 1973 met ds. Hessels Mulder en de hoogleraren A.P. Cassee (psychologie),

J. Firet (theologie) en mevrouw W.F. van Stegeren (pedagogiek). Allen waren op per-

soonlijke titel uitgenodigd om hun visie te geven op 'de wijze waarop de universitaire ge-

meenschap kan worden toegerust tot het beleven en waar maken van de doelstelling'.393

Het verslag geeft niet aan waarom juist deze vier gevraagd werden, en zwijgt over de re-

sultaten. Verder heeft het college het erbij gelaten, enigszins tot ongenoegen van het

verenigingsbestuur, dat graag wat meer initiatief bij het college zou hebben gezien.394

Het bestuur bedoelde waarschijnlijk dat het de positieve kanten van de nieuwe doelstel-

ling duidelijk belicht wilde zien. Toen de zeer behoudende Van Eikema Hommes in het

najaar van 1976 een spreekbeurt zou gaan vervullen in Surhuisterveen, wist het bestuur

na kennisname van zijn stellingen niet zeker of het zich in dat betoog zou kunnen her-

kennen. Het vond de zaak belangrijk genoeg om contact op te nemen met het regionaal

bestuur in Friesland, en liet Van Nes alvast beloven, dat hij indien nodig de vergadering

zou bijwonen. Duidelijk moest in elk geval uitkomen 'dat er aan de Vrije Universiteit

vooral de laatste twee jaar een positieve bezinning op gang is gekomen met betrekking tot

IN DE SCHADUW VAN MARX 1969-1980 341

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen