Omstreden normalisering - pagina 279
Hoe de Vrije Univseriteit veranderde in de lange jaren zeventig
kritiek op de CPN neemt ondertussen verder toe. Zo laten SRVU-be-
stuurslid De Vries en Mundus-voorzitter Van Tilburg geen gelegen-
heid onbenut om de CPN hard aan te pakken. Ze gaan niet akkoord
met pogingen van CPN-leden om een open discussie te starten binnen
de SRVU over Charta jj en hoe de kerncentrale Kalkar de kop kan
worden ingedrukt. Intussen laten ook CPN-studenten alle schroom
varen; de kritiek op grondslag, strategie en het optreden van de eigen
partij zwelt aan.
Gertjan Lankhorst, die Benschop als voorzitter opvolgt, stelt aan
het eind van zijn rit - het is dan zomer 1980 - moedeloos vast: 'Het gaat
helemaal nergens meer over, elke oriëntatie ontbreekt.' Lankhorst
vindt anno 2012 dat hij 'op basis van een reële beoordeling van de de-
plorabele situatie de tent gewoon had moeten sluiten'. Maar, zo zegt
hij, 'dat zagen we, onervaren als we waren, meer als een persoonlijk fa-
len dan als een logische stap in een proces op weg naar nieuwe fase van
de studentenbeweging.' Plichtsgevoel is zijn enige drijfveer om door te
gaan. Met plezier kan hij zich nog een eigen wapenfeit herinneren. Hij
verslaat tijdens verkiezingen voor de universiteitraad Robin Linscho-
ten, in een latere periode WD-staatssecretaris.5 Gertjan Lankhorst is
de laatste bestuursvoorzitter in de reeks van besturen die vanaf 1970/71
leiding heeft gegeven aan SRVU als de politieke studentenvakbond. In
het jaar daarna, 1980/81, is er nog wel een bestuur maar dat functio-
neert nauwelijks - het is naar eigen zeggen een non-bestuur.'^ In
1981/82 zijn er nog een paar groepjes die een aantal basistaken van de
SRVU uitvoeren.
Het is over en uit met de politieke studentenvakbond. Op vrijwel alle
speelvelden schittert ze door afwezigheid. Studentleden in WUB-ra-
den en commissies hebben een langere adem, maar ook hun invloed is
tanende mede door het ontbreken van een actieve achterban. Politici,
universitaire bestuurders, hoogleraren en andere professionals heb-
ben het rijk alleen en hebben geen last meer van een radicale studen-
tenbeweging. De toestand binnen de SRVU past in het landelijk
beeld.5^ Ook bij de andere studentenvakbonden is er forse teruggang
in ledental en activiteiten. Leiden, Tilburg en Eindhoven doen vanaf
1978 niet meer mee binnen het LOG. Nijmegen en Rotterdam zijn po-
litiek en organisatorisch zwak, ook Utrecht doet het niet best. Wage-
ningen is vooral met eigen successen bezig en Delft ziet zichzelf niet
langer als een politieke vakbond. Feitelijk zijn er slechts drie politieke
vakbonden die nog wat voorstellen: ASVA, GSB en SRVU. Ze kampen
277
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013
Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's
![Omstreden normalisering - pagina 279](https://geheugenvandevu.digibron.nl/images/generated/publicaties-vu-geschiedenis/omstreden-normalisering/2013/01/01/1-thumbnail.jpg)
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013
Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's