Een handvol filosofen - pagina 308

304 V E Vakfilosofische richtingen

deel uit van de vakgroep. Na het vertrek van Van Riessen bood de vakgroep ook

onderdak aan S. Strijbos, die bij Griffioen zou promoveren.

In het kader van de wijsgerige vorming gaf Woldring vanaf 1974 encyclopedie (la-

ter inleiding in filosofie genoemd) aan de eerstejaars sociologie, politicologie, cul-

turele antropologie en sociologie van niet-westerse volken. In het tweede jaar gaf

aanvankelijk Blauw en vanaf 1977 Schaap geschiedenis van de filosofie. In het doc-

toraalprogramma van sociologie en politicologie bestond reeds sinds 1955 het vak

wijsgerige achtergronden van sociologische en politicologische theorieën, dat eerst

door Zuidema, vervolgens door Blauw en sinds 1978 door Woldring werd gegeven.

In verband met de invoering van de tweefasenstructuur in 1982 werd dit vak afge-

schaft. Bij de sociologen bestond de afstudeerrichting theoretisch en wijsgerige so-

ciologie, waar de hoofddocent Verhoogt borg stond voor de filosofische kwaliteit.

Bij de politicologen werd het vak Algemene theorieën ingevoerd, waar een vorm van

team-teaching ontstond tussen een docent sociale filosofie (Schaap of Woldring) en

een docent politicologie (H. van de Graaf of J.F. Verhoog). Griffioen gaf een doc-

toraalcollege voor studenten culturele antropologie en werkte in zijn onderwijs en

onderzoek nauw samen met de hoogleraar culturele antropologie, J. Tennekes.^'

Anders dan de hoogleraren Van Eikema Hommes, Meuleman en Smit, die ten las-

te kwamen van de formatie van respectievelijk de juridische, theologische en lette-

renfaculteit - Smit werd in 1971 opgenomen in de formatie van de Centrale Interfa-

culteit -, kwam Griffioen geheel ten laste van de interfaculteit. In deze faculteit zou

hij bestuurlijke taken vervullen en ook in het doctoraalonderwijs van deze faculteit

zou hij een vaste plaats innemen. Zijn doctoraalcolleges over onder anderen Hegel,

Kant, Arendt en Lyotard trokken relatief veel studenten, mede omdat hij in het eind

van de jaren tachtig werd ingeschakeld in het doctoraalonderwijs in de geschiede-

nis van de moderne filosofie. Griffioen zal dan ook opnieuw ter sprake komen in

hoofdstuk VI.

Woldring, die in de jaren tachtig voor de eerstejaars filosofen het vak sociaal-cul-

turele filosofie gaf, had na de voltooiing in 1980 van het boek (samen met D.Th.

Kuiper) Reformatorische maatschappijkritiek (over de sociale filosofie en sociologie

in het Nederlandse protestantisme) en na zijn research fellowship aan Calvin Col-

lege in Grand Rapids (1981-1982) zich vooral bezig gehouden met politiek-filoso-

fische studies en het schrijven van het boek Karl Mannheim. The Development of

his Thought, dat in 1986 verscheen. In hetzelfde jaar werd hij benoemd tot bijzon-

der hoogleraar politieke filosofie in de Faculteit der Rechtsgeleerdheid van de Vrije

Universiteit. Zijn werk zal - evenals dat van Schaap - in het volgende hoofdstuk aan

de orde komen.

In 1986 kreeg de vakgroep een onverwachte uitbreiding met de komst van dr. B.

Goudzwaard. Sinds 1971 was hij hoogleraar economie in de Subfaculteit der So-

ciaal-Culturele Wetenschappen, maar de operatie 'taakverdeling en concentratie'

(TVC) in het midden van de jaren tachtig dwong deze subfaculteit tot dermate in-

grijpende bezuinigingsmaatregelen dat zijn leerstoel met opheffing werd bedreigd.

Het college van bestuur was echter vastbesloten om hem voor de Vrije Universiteit

te behouden en zocht naar een oplossing. En die werd gevonden. Gouzwaard bleef

35 De samenwerking met Tennekes leidde tot een gezamenlijke publicatie, zie Griffioen, Moed tot cultuHr-,

p. 42.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen