Een handvol filosofen - pagina 378

374 VI C Filosofen van de systematische vakken

verhaal' van de wetenschap niet meer geloofwaardig was. Het grote verhaal met haar

optimistisch toekomstbeeld van een menselijke mensheid was omgeslagen in een

pessimistisch verhaal over een gefragmenteerde en anomische wereld. Volgens Lyo-

tard waren er voldoende redenen om de laatste decennia van de twintigste eeuw te ty-

peren als postraodern.''

Wolterstorff vroeg zich af wat de plaats van de universiteit zou zijn in deze tijd van

cultuuromslag. Z o u zij zich in dienst blijven stellen van het nog steeds werkzame

'grote verhaal' over de wetenschap met haar fictieve beloften van wereldverbetering

of zou men aan de universiteit de moed hebben om vragen omtrent rechtvaardigheid

en waarheid aan de orde te stellen? Terugkerend naar de titel van zijn rede, The Pro-

ject of a Christian University in a Postmodern Culture, k w a m Wolterstorff onder

meer tot de volgende standpuntbepaling. Hoewel o o k het christendom een 'groot

verhaal' bevat (over G o d en mensen, over genade en navolging), had dit verhaal vol-

gens h e m niet afgedaan, integendeel: het evangelie bevat een oproep van h o o p voor

de mensheid en tegelijkertijd een fundamentele kritiek op onze levenspraktijken.

O o k spreekt het evangelie over sjalom, wanneer G o d , mensheid en natuur in de

'rechte verhouding' tot elkaar staan - een 'rechte verhouding' die rechtvaardigheid

omvat. Z o n d e r rechtvaardigheid, en dus zonder dat gemarginaliseerde en stemloze

mensen uit h u n onderdrukkende situaties zijn bevrijd, kan van sjalom geen sprake

zijn - sjalom die boven recht en rechtvaardigheid uitgaat en levensvreugde en vrede

met G o d en mensen met zich meebrengt. Wat een christelijke universiteit dan o o k

als een permanente opdracht behoort te aanvaarden, is het levend h o u d e n van de

kritiek op maatschappelijke praktijken die gevoed w o r d t door de herinnering aan

Bijbelse verhalen en de h o o p waarover zij vertellen. Er zijn maatschappelijke prak-

tijken die bijvoorbeeld als gevolg van kapitalistische invloeden dermate diep zijn

geïnternaliseerd, dat een kritische zelfreflectie niet mogelijk lijkt en fundamenteel-

moreel denken degenereert. E n toch, o o k in z o ' n samenleving handhaafde Wolters-

torff de missie van een christelijke universiteit.' O o k zou een christelijke universiteit

haar studenten moeten introduceren in de culturele erfenis van de mensheid, opdat

zij niet alleen kennis krijgen van technologische vernieuwing en economische groei,

maar o o k zorg en verantwoordelijkheid leren aanvaarden voor het voortbestaan van

de cultuur.

Nicholas Paul Wolterstorff, op 21 januari 1932 geboren in Bigelow (in het zuiden

van Minnesota in de Verenigde Staten), studeerde filosofie aan Calvin College in

Grand Rapids (Michigan) en aan Harvard University in Cambridge (Massachusetts)

waar hij in 1956 zijn P h . D . kreeg. Een jaar later werd hij als 'instructor in Philos-

o p h y ' en vervolgens als hoogleraar filosofie aan Calvin College benoemd. In 1986

volgde zijn benoeming tot hoogleraar aan de Vrije Universiteit - een halftijdse be-

noeming die hij combineerde met zijn werk aan Calvin College waar zijn aanstel-

ling tot een halve plaats werd teruggebracht. D e z e combinatie van werkzaamheden

liep ten einde toen hij Calvin College verliet, vanwege zijn benoeming in 1989 tot

hoogleraar godsdienstfilosofie aan Yale Divinity School en hoogleraar filosofie in

het Philosophy Department van Yale University in N e w Haven (Connecticut). Yale

4 Wolterstorff, 7%e Pro/ert, pp 11-12.

5 Wolterstoff, The Project, p. 22.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen