GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

UIT HET POLITIEKE EN SOCIALE LEVEN.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

UIT HET POLITIEKE EN SOCIALE LEVEN.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het zal niemand bevreemden, dat in dit blad ook eên rubriek gewijd wordt aan de bespreking der staatkundige en maatschappelijke vraajgstulsken en bewegingen van onzen tijd. Niet alleen is het groote gewicht van deze problemen en woelingen onze belangstellinig ten volle waard, maar ook het karakter en doel van dit orgaan eischt, dat wij niet het minst het politieke en sociale terrein binnen o.nzen gezichtskring trekken.

Wij bedoelen immiers reformatie.

Wij .zoeken het leven van dezen tijd te bezien in het licht van er te leiden naar de beginselen van het Woord Gods. Wij trachten met ons belijden in te werken in heel de woelige actie dezer dagen, en hervorming aan te brengen, waar deformatie heerscht, en .... zoo ergens, dan is die reformatie op het tweevoudig levensgebied, dat we hier wenschen te bespreken, wel noo.dig.

Op dit terrein heerscht verbijsterende verwarring.

Het sociale leven vooral verkeert in g; roote onrust.

Het gist en woelt en kookt overal, en niemiand weet met blijde .zekerheid de wegen aan te wijzen„ waarin de vrede kan weerkeeren en het geschokte evenwicht zich zal herstellen. En .... ook wij geven geen antwoord. O ja, wij kennen en ptediken wel de algemeene beginselen, en belijden nu en steeds, dat alleen in de vreeze en den dienst Gods het geheim van allen zegen gelegen is, Inaar .... bij dat algemeene laten wij het meestal. Het ontbreekt ons, en ik denk met name aan. de economische vraagstukken, telkens aan scherpe belijning en eenheid van overtuiging. Wij tasten keer op keer naar het juiste pad, dat wi} moeten inslaan, en .... daarbij komt, dat menig principe, hetwelk we vroeger als heilig beginsel beleden en gepropageerd hebben, nu .zonder traan of zucht om der practijk wille door ons wordt prijsgegeven. Hoe komt dat?

Laat ik terstond mogen opmerken, dat on, zen voortrekkers geen verwijt treft. Als we denken aan den machtigen arbeid van Dr Kuyper, die ons in tal van geschriften, en het laatst nog in zijn Antirevolutioinaire Staatkunde, duidelijk den weg gewezen heeft, moeten wij ons schamen, dat we zoo vaalc verlegen zitten en zwijgen, en hij heeft er waarlijk geen schuld aan, dat we thans elkaar vragend aankijken en zuchten: hoe moet het toch? Op politiek en sociaal terrein geldt in bijzonderen zin wat het aanvangsw-oord in dit blad schrijft. .„Wanneer wij denken aan den arbeid van refor-Imators lals Dr Kuyper, en denkers als Dr Bavinck, dan izouden we bijkans geneigd zijn te zeggen: Wij behoeven niet anders te doen, dan nog meer het door hen gedachte te populariseeren. Wij beschouwen dit ook werkelijk lals een deel van onze taak. Wanneer oins vo-lk de reformatorische denlcbeelden van Dr Kuyper dieper vatte, meer algemeen aanvaardde, wat zou ons christelijk leven reeds veelazins anders en verder zijn".

Laat ik een voorbeeld noemen.

Dr Kuyper opende in 1891 het eerste Christelijk-Sociaal Congres met zijn aangrijpende, tegen alle sociaal onrecht getuigende rede o.ver „Het sociale vraagstuk en de christelijke religie", waarin een gansch program opgesloten lag, en .... wat is er sinds '91 gebeurd? Zeker, wij heJDben niet stil gezeten. Wij zijn tot een pavtij van beteekenis geworden. Wij tellen in onze publieke wereld mee, maar .... zijn de denlcbeclden, toen gepredikt, uitgewerkt en aanvaard? Zijn we thans veol verder? Ach, het heeft acht en twintig jaar geduurd eer een tweede sociaal congres mogelijk was, en lals we denken aan onderscheidene vragen van po'lilieken en maatschappelijken aard, dan zwijgen we liever. Over de socialisatie-kwestie b.v. heeft de S.D.A.P. reeds een uitvoerig rappiort gegeven; , maar waar blijven wij?

En dit behoeft niet.

Wij izijn rijk genoeg. Rijk aan een schat van beginselen, die op ernstige bestudeering en nadere uitwerking recht hel)ben. Rijk aan het schoonste idealisme, dat bezielen moet, pn tot den reformatorischen strijd uitdrijft. Rgfc ook aan miannen, die van God de gaven hebben ontvangen om ons voor te lichten in de moeilijkheden van onzen veelszins verwiarden tijd. ,

En .... op die voio-rlichting wachten wij.

We zijn danlcbiaar voor hetgeen de Heere O'us tot dusverre gaf, doch wij mo'eten voort, en de talrijke vragen. Waarvoor we geplaatst worden, zullen we eerlijk onder oogen zien. En welk.een vragen! Ik denk aan de taak der overheid in het economische leven; aan de positie der vrouw in maatschappij en staJat; aan' de problemen van kapitalisme en bezit; aan het yraagr stuk der socialisatie en zoiovele meer. Wat 'n arbeid! Wat een breed veld voor christelijk-politieke en sociale studie. Wij behoeven niet te klagen over gebrek aan werk, en .... God roept o.ns in deze tijden tot zwo©g, en] in het zweet des aansdhijns.

Niet dat we oplossing van-alle vragen verwachten.

Zulke pretenties moeten ons vreemd zijn, maar we .zullen in het geloof dat de godzaligheid tot alle dingen nut is en onze christelijke belijdenis een kracht is voor heel het leven, ons op de kwesties werpen, ze bezien in het licht der openbaring Gods, eü ze tc> etselï aan Zijn waarheid.

Dat is eiscli voor oDize dagen.

Wij moeten meer principieel zijn.

Al ons toegeren aan de gedienstigheden der praktijk, en alle compromis en synthese terwille van practiscli succes 'Zullen we laten varen^ en we beteekenen alleen iets, wanneer wij, .zonder ons aan „prinoipiën-reiterei" schxddig te maken, een izuiver-principiëelen strijd voeren. Mits we dan ook met beginselen in den wö^ren zin des woords te doen hebben, en we steunen kunnen op de onveranderlijke tdtg'angspunten van denken en .zijn, die God ons in Zijn Woord gegeven heeft.

Daartoe laoekt ons blad mede te werken.

Of 'het daiarin slagen zal?

God geve lons den irèchten weg te vinden^ en op het gevaarlijke terrein van het politieke en sociale leven alleen dien recliten weg te gaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 september 1920

De Reformatie | 8 Pagina's

UIT HET POLITIEKE EN SOCIALE LEVEN.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 september 1920

De Reformatie | 8 Pagina's