Revue 2001 - pagina 12

leven heeft beïnvloed. Mijn boekenkast en cd-verzameling kan ik terugvoeren op de schoolconcerten in het Passagetheater in Schiedam en de lessen die Pierre Jansen bij mij op school kwam geven. Die periode in een mensenleven is de meest vruchtbare om het zaadje te planten. Dus moet je de drempel om een museum te bezoeken zoveel mogelijk verlagen". Wat is het verschil tussen de manier waarop men vroeger kunst verzamelde en hoe men dat nu doet? "De oude kunstgeschiedenis hield zich vooral bezig met de vraag waarom een kunstwerk er op een bepaalde manier uitziet. Er werd gekeken naar de stijl en naar de persoonlijke ontwikkeling van de kunstenaar. Maar de laatste tijd is er meer aandacht voor wat er gebeurt met een kunstwerk vanaf het moment dat dat het atelier verlaat. Sommige werken komen op prominente plekken waar iedereen ze ziet en zo invloed hebben op andere kunstwerken. Daar is de verzamelgeschiedenis mee bezig: met wat er met een werk gebeurt, wie het heeft gezien, welke maatschappelijke functie het heeft gehad. Elke tijd heeft ook zijn eigen manier van naar kunst kijken. Neem bijvoorbeeld Rembrandt.

vrije Universiteit

amsterdam

Die was in de 1 9e eeuw de kunstenaar die in het diepst van de menselijke ziel had gekeken en die bovendien de Bijbel weergaloos had geïllustreerd. Dat zijn elementen die tegenwoordig veel minder aanspreken. Nu is men meer geïnteresseerd in de durf van zijn verfgebruik. Dat zijn andere invalshoeken bij dezelfde kunstenaar". Kun je als wetenschapper de kunst objectief benaderen? "Als wetenschapper wil je watje zegt natuurlijk zoveel mogelijk geldigheidswaarde geven, maar de objectiviteit van de wiskunde is er in de kunstgeschiedenis natuurlijk niet. In mijn leerstoelopdracht zit wel een dimensie van actualiteit. Ik laat mijn studenten kennismaken met de maatschappelijke kant van de kunstgeschiedenis. Dat is het mooie van musea: dat ze als het ware het venster zijn op de maatschappij van de kunsthistorische wetenschap. Wij hebben dat raakvlak met de maatschappij heel duidelijk. Veel kunsthistorici komen immers terecht in musea of bij uitgeverijen, of bij veilinghuizen. Dat zie ik als mijn voornaamste missie als hoogleraar: dat ik die maatschappelijke dimensie toevoeg aan de kunsthistorische kennis van mijn studenten".

Revue

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen