Studentenalmanak 1925 - pagina 148

136 DE T E L E P H O O N

was door de vaste argumenten van haar man aan 't twijfelen

gebracht.

Mevrouw heeft de telephoonhoorn aan haar oor, mijnheer

luistert aan den verklikker. '

,,Ja, mevrouw, ik heb ze weer kunnen afluisteren. . . . "

De Haan's gezicht klaart op, dat van mevrouw weer-

spiegelt verwondering,

,,Hij was weer erg lief tegen haar,"

De Haan geeft zijn vrouw een arm,

,,Hij noemde haar weer z'n snoesje en poesje. . . . "

De Haan slaat zijn arm om zijn vrouws hals. Mevrouw

wordt zenuwachtig,

,,Ze gaan vanavond samen uit . . . "

De Haan begint als een dwaas te dansen, mevrouw

zachtjes te snikken,

,,Hij heeft haar weer bloemen beloofd en pralines van

V...."

De haak en de verklikker trillen in hun handen,

„Zij noemde hem weer haar. . . . "

,,— Henkle. . . . mijn Henkle," snikte mevrouw.

De haak en de verklikker vallen op den grond en De Haan

en zijn vrouw omhelzen elkander,

,,Lize. . . . mijn beauty!"

¥ ¥

Den volgenden dag tusschen drie en vier uur is weer het

causeeruurtje van Suze, de telephoniste van De Haan

Co.'s Commissiehandel, —

Catrien werd wegens het verbreken van verplichte geheim-

houding, als telephoniste op-slag ontslagen,

BEKA,

g = = % ^ ^

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen