Studentenalmanak 1926 - pagina 163

SAPPHO 151

wordingen en aandoeningen zeer heftig. Fel haten, ook dat

kan ze. Wamt hoor, hoe hoonend, met hoe schampere woor-

den ze een vrouw aanspr«€4ct, die de Muzengavc niet heeft,

misschien een mededingster; „En dan ligt ge daar dood,

niemand denkt uwer meer, niemand verlangt nog naar u.

Want aan de rozen van Pierië hebt ge geen deel; maar ook

in Hades' huis onbekend, zweeft ge heen, onder den schim-

mendrom, die in 't donker daar doolt" ^).

Maar meer toch uit zij haar liefde, die steeds haar

vervult. ,,Eros, die de leden afmat, schudt mij weer, het

bitterzoete monster, waartegen geen uitweg is." Hare is de

felle, hartstochtelijke liefde, die hemel en aarde wil om-

vatten in de eene. Phaedra en Ophelia, Gretchen en Clär-

chen zou zij begrepen hebben. ,,Matiging" — het woord kent

ze niet. Alles is bij haar tot het uiterste, in gevoelens en

uitdrukking. Zoo veel van haar gedichten zijn gestemd op

den toon van dat eene, korte, veelzeggende; ,,ik begeer en

brand van verlangen." Ze spreekt zichzelve uit, zonder

eenige terughouding, in dat kleine fragment, waarin zoo

diep de bitterheid van het eenzaam-zijn ligt: „Onder is de

maan en de Pleiaden; 't is midden in den nacht, het uur

gaat voorbij — en ik rust alleen."

Deze liefdesbegeerte, vol van de zinnelijke erotiek der

oudheid, vindt, tot jaloezie geprikkeld, haar heftigste uiting

in het beroemde fragment, dat Catullus vertaald heefl

(carmen LI). Zacht begint het, 't is bijna een idylle; dan komt

ineens al haar hartstocht naar voren in een drang van

woorden; „Hij schijnt mij den goden gelijk te zijn, de man,

die tegenover u zit, en van nabij uw zoete spreken hoort

en uw lieve lachen, — dat heeft mijn hart in m'n borst

verbijsterd. Want een oogenblik zie ik u aan, en geen geluid

komt meer, maar mijn tong splijt, en dadelijk loopt fijn

^) Vertaling van Dr. Sizoo. — Ik zal ook in 't vervolg in proza

vertalen, ondanks Boutens. De Grieksche lyrici zijn in verzen niet te

vertalen. Op z'n hoogst bereikt men een valsche schoonheid. Hieraan

ontkomen ook Boutens' verzen niet. — Vigl. over „metrische" vertalingen

van de lyrici Vürtheira, Gr. Lyr. D., voorbericht, en Dr. Berlage in het

Museimi van Nov. 1924. —

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen