Studentenalmanak 1953 - pagina 248

Nu is het zo, dat de gemiddelde buitenlander zich in deze organi-

satievorm en in deze studentenstijl niet thuis voelt. Over het alge-

meen nemen de buitenlanders geen deel aan het universitaire leven

in de bredere zin.

Dat heeft allerlei oorzaken: in Amerika b.v. wordt het studenten-

leven gelijd en geleid door de undergraduates, zij die nog geen

bachelor zijn, d.w.z. de eerste- en tweedejaars, al zijn die in leeftijd

iets ouder dan ten onzent. Maar de graduates leven niet meer in

college-verband en nemen aan het eigenlijke studentenleven niet

meer actief deel. De geringe belangstelling, welke de Amerikanen

in Nederland — voornamelijk graduates — voor het studentenleven

betonen, is voor een goed deel uit dit verschijnsel en uit hun hogere

leeftijd en bredere algemene ontwikkeling te verklaren.

Die bredere algemene ontwikkeling en levenskennis treft over het

algemeen ook bij de Indonesische studenten, wier Oosterse mentali-

teit wel heel ver van onze levensstijl verwijderd is. En als er iets is

wat men van Oosterse studenten niet vragen mag, dan is het snel-

heid van aanpassing. Het is misschien nog wel het meest die ener-

verendheid van ons jachten, dat de Oosterling zo moeilijk tot ons

brengt. En of men aanpassing mag vragen ?

Men kent wel het argument: de buitenlander dient zich aan de toe-

stand hier aan te passen, zoals wij als wij in het butienland zijn de

toestand nemen zoals die is. Het tweede deel van deze reactie is stel-

lig niet juist: Nederlandse studenten en Nederlanders i.h.a. nemen

daar niet altijd de toestand zoals die is. Vaak verlangen zij van de

buitenlanders dat die de Nederlanders in het buitenland nemen

zoals ze zelf thuis niet zijn. Het hoofdstuk over Nederlanders in het

buitenland is niet het meest roemruchte in ons psychotechnisch

rapport. Maar dit nu daargelaten: ook wij nemen niet de toestand

in het buitenland zoals die is; wij proberen het hoogstens, wel met

zeker succes, maar zó dat wij niet, maar de buitenlanders wèl zien,

dat het niet lukt, al wordt de poging gewaardeerd.

Maar verder bevat de gedachte: zij moeten ons hemen zoals we zijn,

want wij nemen hen bij hen thuis zoals zij zijn, een petitio principii.

Deze gedachte is n.1. een Nederlandse visie op het internationaal

verkeer, en een m.i. juiste visie. Maar het feit dat wij die visie juist

vinden, betekent nog niet dat de buitenlander die ook juist vindt,

noch dat hij naar die regel leeft. Waarmee we weer even ver zijn,

want de facto staan de buitenlanders niet zo sterk op dit standpunt

als wij.

Wij hebben dus onder ogen te zien de omstandigheid, dat er in

242

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen