Studentenalmanak 1960 - pagina 232

Het corpus delicti spoelt tussen kille kleuren en champagnekoeler-

klanken door. Wordt met duistere oogmerken nageoogd door extra-

vagant geklede Styxgrensgevallen, door Charon geminacht als

zijnde niet solvabel voor het tolgeld, en door de Parnassus nooit

bezongen. En het verstandige brein ontkent en bezweert niet met

hun bestaan en bestaanswijze op de hoogte te zijn. Zijn de lenzen

dan 20 bestoft en vermuseumd? Hoe speldepuntvaUendstü wordt

het nu in dat vergalde binnenste van het stuurloze geweten. Waar

blijft de persoonlijkheid dan? In die grauwe massa?

Satanisch drijft het, voor een nevelig oor, zwavelige moerasgeluid

van een claxon de oplossing uiteen. Soir de la Lune dringt alles-

innemend door, tot vertroebeling van de distinctie.

Het carrillongeklater van de erkende Eva sprankelt in een wel-

willend en luistergierig oor. Hoge hakjes op zebrablokken, terwijl

het verkeer een erehaag vormt. De modieuze hoed knikt genadiglijk:

Trooping the Colour. N u heeft Chronos de bevoegdheid de maag

aan het maagdelijke materialisme te herinneren.

Een ware exodus van wat een nette music-box vermag voort te

brengen walmde iedere gedachte aan intimiteit door de perpetuum

mobile deuren naar buiten. De voorgeschoven maaltijd was geheel

in harmonie met de Stentorische geluidsbak.

D e zuivere nachtwind was als een koude douche na een Latijns-

Amerikaanse rugbymatch. Soir de la Lune en pijpeadem smolt ineen

en deinde schimmig vervagend weg, samen het onhoorbare einde

vormend van Schubert's Unvollendete. Zenuwknipperend op-

lichtend met het neon verliep de tijd en het traject naar de plaats

waar de alledaagse beslommeringen in het niet verzinken. Voor de

vijandig grijze deur kwam er een ijzige leegte tussen de rook en de

parfum.

Eenzaam leer over steen. Een kerkklok dreunt zijn gebed bronzig

op. Glas in lood vergiftigt met neon nood tot lessing der amoureuze

dorst. De barkrukken zijn in bezit genomen door dito's. In een

duistre hoek blijkt onder beroepsmatig gegichel fel rood te kunnen

worden overdekt door wasbleek rose. „ D e klant is koning" demo-

gogeert een ijsgladde reclamebarspiegel. Achter in het apachemeisje

komt wit ook in botsing met rood; hier werkt het groene laken

echter neutraliserend.

Kreunend en kwaadaardig opbruisend ondergaat een edel vocht

een morganatisch huwelijk in de hitsende mixer. Zacht gedempt-

ratelend buitelen de stenen van Fortuna over het barmassief, liefderijk

weer opgenomen door zachte gepolijste handen, weer stug bijeen-

228

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen