Studentenalmanak 1964 - pagina 127

de basis van de oligarchie verbreden."

Nu zal ik mij met opwerpen als tegenstander van de democratie, in-

tegendeel, maar wel ben ik van mening, dat het in vele gevallen een

drogreden is te menen, dat alle beslissingen en besluiten langs democra-

tische weg genomen zouden kunnen worden.

Het enige wat valt te doen is: zorgen, dat via de geëeigende democra-

tische organen op de juiste momenten de juiste man op de juiste plaats zit.

Hoe nu die vrijheid en ruimte te organiseren, zo vroeg ik mij af. Al heb

ik mij laten verleiden tot een uitspraak over het studentencafé, het is

mijn vaste overtuiging, dat er wegen te vinden moeten zijn waarbij het

georganiseerde studentenleven behouden blijft.

Echter, dan moet er veel veranderen en ik hoop U te hebben kunnen

wijzen in welke richting dat zou moeten gaan.

Voorop wil ik daarbij stellen de eis, dat het verenigingsleven terugkeert

naar zijn uitgangspunt: het centraal stellen en bevorderen van de alge-

mene vorming van de student.

Met andere woorden, de eis om de sociaal-economische sector geheel en

al af te schuiven op de daarvoor bestemde grondraad.

En er is nog iets anders: met opzet heb ik tot nog toe in verband met

het georganiseerde studentenleven vermeden het epitheton „gezellig-

heid" te laten vallen.

Toch moet juist op dat punt ook de nadruk komen te liggen.

Welke interpretatie men dan aan het woord gezelligheid geeft wil ik

hier in het midden laten.

Een verenigingsleven, dat op deze wijze is gestructureerd, heeft zo nog

alle kansen.

Op die manier valt er ook veel te behouden van het oude, mits men het

betrekkelijke daarvan zien wil.

Dat mag niet betekenen, dat met alles wat er aan mores, tradities en

andere zeer waardevolle elementen bestaat, de hand gelicht moet worden.

Wel zal men juist op dat punt nieuwe vormen moeten vinden en zich

tegenover het oude opnieuw moeten opstellen.

Ter onderstreping hiervan wil ik U niet onthouden wat over de mores

in de studentenkring door Prof. Mr. B. V. A. Röling is gezegd in zijn

127

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen