Studentenalmanak 1968 - pagina 64

Al zeer in het begin gingen wij op zoek naar het V . U . m u s e u m — het bleek

zoekgeraakt te zijn tussen de Handboogstraat en De Boelelaan. W e

onderzochten d a n ook alle woningen daartussen, tot wij in de V a n Breestraat

Mej. van Gelderen aantroffen, die het Museuin h a d geconserveerd. Wij troffen

h a a r aan in de kinderschoenen van de V U - zij was zo vriendelijk voor ons

de plaatjes te poetsen.

M r . van Swigchem schreef enige toepasselijke teksten bij de foto's van Mej.

van Gelderen. Wij geloven, d a t uit de samenwerking van Mej. van Gelderen

en Mr. van Swigchem iets blijvends is geboren.

T e r presentatie van de commi.ssie hebben v.e vele plannen g e m a a k t :

H e t mooiste plan was wel het plan om een bocrgondise maaltijd aan te

richten, met een overvloed aan wijn en wilde ganzen - het I K O R bleek

echter niet bereid om aan ons wilde ganzen af te staan.

H e t duurste plan was misschien vvel het plan om een fotoserie te maken

van de commissie in Parijs, Londen, Bonn, en "S'nkohama - -nij wisten toen

nog niet, dal we met zó weinig geld toe zouden moeten.

Het beste plan leek ons het plan, om ons gezicht ie laten reproduceren

- de heer van Amstel bleek bereid om van ons gozichl hc( een en ander te

m a k e n : enerzijds mochten wij ons gezicht niet verliezen, anderzijds waien

diverse gezichten voor \erbetering vatbaar. Wij meenden de heer \ a n Amste!

niet te kunnen vragen zich voor de laatste pagina op ons achterhoofd toe

te leggen.

De commissie kon zeer goed met elkaar over weg: toen wij dit uitprobeerden

kwamen wij tot Ouderkerk en weer terug. Slechts Riemc sprong bij het

fietsen uit h a a r b a n d - wij hebben h a a r liefderijk, (ij het voor straf achter)

opgenoinen.

H e t was de bedoeling d a t we gefotografeerd zouden worden in een polder-

landschap ~ eerst geraakten wij aan lager wal, w a a r n a wij nog dieper zonken,

van de wal in de sloot: met het hoofd nog nauwelijks b o \ e n water, gingen wij

tenslotte over de d a m - wij groeven ons in. in een ardbeienbed; m a a r zie.

net waren wij ingebed, e n i i e p e n wij al een beetje rood aan, toen de zon ten

onder ging. T o t overmaat van ram.p bleek onze tas met de bijna klare a l m a n a k

gestolen ~ toen hebben wij pas ten hemel geschreid . . .

Ook Ouderkerk bezit echter één politiccorpus: een zeer eenzame, en naar het

schijnt vergeten a r m der wet - hij h a d vrouw Visser van de R o n d e H o e p

geleerd om alles wat h a a r verdacht voorkwam bij hem in te leveren - welnu,

meer had zij niet g e d a a n !

Nooit zal de commissie de ontvangsten bij 'de Senaat xxrgeten! Gingen vorige

commissies nog wel eens naar een cabaretvoors telling, voor ons was dit niet nodig:

wij werden daartoe door de Senaat ontvangen.

Via de ontstellende, de allesovertreffende trap, bereiktei^ wij de Senaatskooi.

Ons werden 5 h a n d e n geschud, iets waar vooral het vrouwelijke gedeelte der

commissie m a a r al te graag de h a n d in had.

D a n moeten we op een rijtje gaan zitten ~ dit kimstje deden wij op den d u u r

geheel uit onszelf

Er wordt iets ingeschonken, en dan kan het spel - het spel der vergissingen -

beginnen: een stukje voor 5 personen.

60

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen