Studentenalmanak 1972-1973 - pagina 144

Dan wijs üc U op een der grondbeginselen van Corps en V.V.S.V.U., n.1. dat zij

openstonden en poogden een toevlucht te bieden voor iedere student, onge-

acht politieke of sociale achtergrond. Dat zij hierin ook wel gefaald hebben doet

aan het grondbeginsel niets af, integendeel: laat het ons een waarschuwing zijn

hoe moeilijk het is zulke principes te handhaven. Vanzelfsprekend dat het Be-

stuur weigerde zich te verlagen tot politiek gekrakeel en dat het geen stelling

nam inzake de bezetting en dergelijke, ondanks dat het daarmede bij eenvou-

dige lieden veel goodwill zou hebben gekweekt. Als wij een dergelijke weg zou-

den inslaan, zou over enkele jaren voor leden die een regeringspartij zouden

stemmen of met een kabinet zouden sympathyseren, het verschijnsel extraneus

weer ingevoerd kunnen worden.

Wil men als vereniging het voortbestaan veilig stellen, dan hoeft men dat niet

in politiek engagement te zoeken, maar in haar interne activiteiten. Wil een ver-

eniging meer bieden dan gezelligheid sec, dan kunt U niet verwachten dat dat

door zes bestuursleden gerealiseerd zal worden, daartoe moet een vereniging

over een groter kader kunnen beschikken. Dan moeten adviseurs van A.C.C,

en S.R.V.U. ook beseffen dat zij verenigingslid zijn, dan moeten meer mensen

bereid zijn om zich ook eens in te zetten ten dienste van hun dispuut of de

Vereniging I.A.N. Vaak stonden de leden klaar met kritiek op alles wat niet

naar hun wensen verliep, een beroep op hen viel echter zelden te doen, zij ver-

kozen de beschermde beslotenheid van het afwegen achteraf! Wij moeten doen

wat een ieder doet die zich belaagd voelt: wij gaan ons bezinnen, echter niet

dan na een waarschuwende vinger te hebben opgeheven naar diegenen die zich

hadden kunnen inzetten, inplaats van hun kritiek te leveren.

Opdat ook bijvoorbeeld universitaire autoriteiten zich realiseren dat met het

verdwijnen der verenigingen een onmisbare en onvervangbare studentenvoor-

ziening zou wegvallen.

Dames en Heren,

Niets is moeilijker dan na eenjaar lang de verloedering, vuilnis en leegloop aan

de V.U. en in de Vereniging aanschouwd en bestreden te hebben, aan het einde

van dat veelbewogen jaar nog met een vrolijke noot, een sprankje hoop of een

vleugje liefde tot U te komen. Zelden heeft een bestuur tegen een grotere over-

macht van extern vernietigingsdrang en, erger nog, intern onverschilligheid moe-

ten strijden dan Uw bestuur. De oorzaak dezer onverschilligheid Ugt in de vi-

cieuse cirkel van het profiteren van eigen idealisme. Een verenigingslidmaat-

schap is als een grammofoon, het Bestuur verschaft U de platen. Als U nooit

een plaat draait en weigert het risico op een wanklank te lopen, wat zijn Uw

verwijten dat Uw contributie weggegooid geld is dan waard? Een zestal be-

stuursleden is een sextet, als U een orkest wilt moet U zelf ook Uw partij spe-

len. U heeft te veel van ons gevraagd in de wetenschap dat wij, idealisten zijn-

de, alles zouden pogen om het U naar de zin te maken. Wat wij U vroegen

was dikwijls tevergeefs en had slechts stembandontstekingen en aanverwante

kwalen tot gevolg. Laat mij echter voordat U in wroeging en spijt de zaal verlaat,

U eerst verhalen van het wel en wee van Uw Vereniging, zodat U volgend jaar

alles weet en U zich met nieuwe moed of schone lei kan inzetten voor iets wat

wij als de moeite waard beschouwen.

142

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen