Vrije Universiteitsblad 1947 - pagina 95

Maar willen we op alle terrein van het leven onze Christusbelijders' vooraan hebben, dan moet er nog veel aan die V.U. worden gebouwd. Verlangen juist wij, vrouwen, aan ons ziekbed, aan dat onzer kinderen niet een Christenarts, die onze nood in den grootsten diepgang van het leven verstaat? Die ons niet onkundig houdt van het gevaar, dat het leven dreigt, die niet een voorstander is van het 'zalig heengaan' in onwetendheid, maar die het zalig heengaan ziet in het raam van Gods Woord. Dan moet die medische faculteit aan onze V.U. eindelijk eens klaar zijn, .om onze medische studenten te ontvangen, zodat Gij U w kinderen niet met vrees behoeft te zenden naar een opleiding, die alleen rekent met menselijke factoren. Dan is er een tak van dienst, waaraan onze V.U. nog niet beginnen kon. Dan staat daar de economische leerstoel nog gans en al onbezet. Een economische leerstoel, misschien zegt ge, maar het zakenleven heeft toch niet zo'n invloed op het wereldleven. Neen, juist het zakenleven, de geldmagnaat beheerst de wereldmarkt. Moet jxüst niet het economisch leven gedragen worden door Gods openbaring. Weet ge niet, dat uit de economische leergang de mensen komen, die de wereld besturen? Dat zij staan in de raadszalen, dat zij richting geven aan het politiek en maatschappelijk leven der volkeren. En juist in dat eerste front snakken we naar mannen die vragen naar wat God wil, die de wereld niet

naar een afgrond helpen, maar die pogen ^zullen haar op te voeren tot hoger plan. Ik noem U maar 2 faculteiten, die nog niet volledig in fiictie zijn. En zolang onze V.U. niet compleet is in alle leergangen, kunnen we niet tevreden zijn. De V.U. kan concurreren met de beste hogeschool ter wereld. W e hebben ze, mannen van wetenschap met Europese, zo niet wereldvermaardheid, die naam hebben gemaakt in de techniek, In het recht, in de theologie als in de philosofie. W e zouden ze met name kunnen noeijnen. Wij vrouwen ran nu, we kunnen te voorschijn treden met onze Vrije Universiteit bij de lauwen, bij de onverschilligen en dat is onze taak. W e kunnen concurreren met de moderne wetenschap, zullen en mogen we dat laten vastlopen op financiële moeilijkheden? Moeten op onze eigen Universiteit niet de mannen worden gevormd, die later zelf de leerstoelen op him Alma Mater innemen, die later de leiding geven aan het ganse openbare leven, om dat leven te doortrekken van een Calvinistischen stijl? Wij vrouwen van nu, actief voor de V.U. W e zijn ervan doordrongen, dat wij, ieder persoonlijk, er belang bij hebben dat Christus' naam in de wetenschap de Eerste'moet blijven. In ons gezin, in onze omgeving zullen we getuigen van onze liefde tot het Geref. hoger onderwijs. Door ons woord, door ons gebed, door onze daad! "Want zó alleen kan tot zijn recht komen, hetgeen we met het Onze Vader biddend begeren: Uw Koninkrijk kome.

FLITSEN UIT HET LEVEN DER V.U.-ACTIE (Van een Amsterdamsen medewerker). I. Ons belletje voor één hoog. Boven wordt de deur opengetrokken. 'De Jong en Pietersen. W e komen even praten over de Vrije Universiteit. Mogen we even boven komen?' 'Zeker, komt U boven', 'n Paar menschen op leeftijd begroeten oas hartelijk. ' U heeft onze circulaire ontvangen over de V.U.?' 'Ja, en ook nog een brief van ' t bureau. En nu komen de heeren nog wel samen. Wat gewichtig!' ^ 'Och, de zaak is ' t waard en bovendien: ' t staat wat gekleed, nietwaar? Tijdens den oorlog heeft de actie voor de V.U. wat stilgestaan, maar nu Wordt ' t tijd, de schade w e e r ' i n te halen'. En zo ontstaat 'n gesprek over ' t wel en wee van onze V.U., over den duren tijd en de vele aanvragen voor allerlei doeleinden. Maar ja, na de Kerk komt toch ook de Vrije. Veel

kunnen ze wel niet bijdragen, maar vele kleintjes maken ' n grote. 'Vrouw, hoeveel moet ' t wez^n?' 'Nou, zooals jij 't doet zal 't wel goed zijn: de man is ' t hoofd^ hè?' Toch glipt mijn|ieer even later naar de keuken, waar thee gezet wordt. Met een aardige jaarlijkse contributie op het intekenbiljet en na een kopje thee nemen we afschfeid van deze hartelijke mensen. II. Op ons belletje wordt boven aan een touw getrokken en de deur opent zich. ' W i e is daar?' 'De Jong en Pietersen voor de Vrije Universiteit. Mogen we. . . . ' ' k Kom wel bij U ' , komt het van boven . En dan horen we van halverwege de trap, dat het met een jaarlijksche bijdrage niet zal gaan. Mevrouw heeft een busje van de V.U. en wij vinden dat alleszins loffelijk. 'Ja, waar mijn vrouw het van doet, weet ik niet, maar die vrouwen, nietwaar?' 'Ja, die geven ons mannen vaak een

beschamend voorbeeld. Zo'n paar centen in de week voor ' t V.U.busje en af en toe een zinken stuiver. . , . ' 'Ik voel heus veel voor de V.U. en 'k i o u graag. . . . ' En nu praten we even over dat gevoel. Niks voor een man, als er geen daad op volgt. En daar worden we ' t samen overeens, mijnheer op de trap en wij in de laagte. 'Nu, dan moet ik maar 'n sigaartje minder gaan rooken .Vooruit dan maar'. 'n Greep in het vestzakje naar een. zilverbon en wij steken een inteekenbiljet naar boven, dat grif wordt ingevuld. Voor 1947 is nu reeds betaald en ' t volgend jaar, . . . Ja, dat komt in orde.

m. 'n Belletje voor beneden. Even later gaat -de deur open en worden we door een dame ontvangen. 'Zeker voor de Vrije Universiteit? Komt U binnen, heeren. Ja, ziet U, ik dacht het al. Een circulaire, 'n brief van Keizersgracht i 6 é en dan twee heeren. ' k Heb al gedacht: Wat moet

1843

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen