Vrije Universiteitsblad 1963 - pagina 42

:>-

Over brieven gesproken

al dit fraais . . . .

„Met klimmende verbazing hebben wij ditmaal van de inhoud van het Vrije Universiteitsblad kennis genomen. Niet vanwege hetgeen ons van de V.U.-zijde geboden werd; wel echter toen ons een bloemlezing aangeboden werd van brieven waarin te kennen werd gegeven, dat men niet langer contribuant van de V.U. wenste te blijven. De redactie deelt daarbij nog m,ede, dat het hier een bescheiden bloemlezing betreft. De bloemlezing uit al dit fraais moge dan bescheiden zijn, de brieven zelf zijn het echter geenszins". Zo begint, in de gereformeerde Zeeuwse Kerkbode, ds. W. C. van Hattem uit Terneuzen zijn hoofdartikel „U en de V.U.". We dachten dat een paar citaten uit zijn opstel in deze rubriek wel op hun plaats zijn, want tenslotte wordt ook daarin „over brieven gesproken". Welnu, ds. Van Hattem schrijft onder

„Het bedanken als contribuant na kennisname uit de dagbladen van wat zich in sommige studentenverenigingen heeft afgespeeld, kunnen we als eerste reactie in de trant van: „stoute jongens en nu krijgen jullie van mij ook geen centen meer" best begrijpen. Maar het zijn niet die stoute jongens die we dan treffen. We treffen ze in het geheel niet, zij krijgen hun centen niet van ons, maar van thuis. Wat we wel treffen is het christelijk hoger onderwijs. Ja, en dan treffen we tenslotte — want dat gebeurt wanneer we onze steun onthouden — de generatie, die na ons komt, omdat wij onze handen van dit onderwijs hebben afgetrokken ...." „Laten we goed weten wat we doen met de Vrije Uiversiteit. Het is in de razendsnelle tijd, waarin we leven, nog niet zolang geleden, dat dr. Hoedemaker.... bij de opening van deze universiteit preekte over de tekst 1 Samuel 13 vers 19 en 20: „Een smid was er niet te vinden in het gehele land van Israël.... dus moesten alle Israëlieten naar de Filistijnen gaan". Kuyper en Hoedemaker hebben aan ons christenvolk een smidse gegeven, die onder Gods zegen is uitgegroeid tot wat ze nu is en zullen wij deze smidse onze steun onthouden? Zal een volgende generatie weer tot de Filistijnen moeten gaan? Het antwoord hierop

10

zal ons christenvolk moeten geven. Neen, het gaat in dit artikel niet om eens wat contribuanten voor de V.U. te winnen — we zijn blij als ze er komen — en ook niet om hen die bedankten terug te roepen — we zijn blij als ze het doen —, het gaat om onze houding ten opzichte van het christelijk (hoger) onderwijs. Het gaat om onze verantwoordelijkheid ten opzichte daarvan". Tot zover uit wat ds. Van Hattem schrijft. We hoeven er niets aan toe te voegen. Alleen dit nog. „Al dit fraais ", zegt hij in het begin van zijn artikel over de brieven. Dat klinkt bitter en ook een beetje verdrietig. Zou dat „fraais" niet kunnen verdwijnen, zodat alle aandacht ongehinderd op de smidse, die de Vrije Universiteit is, kan vallen? Want dat is nodig: aandacht die van liefde getuigt, — en zulk een aandacht sluit van verantwoordelijkheid getuigende kritiek bepaald niet uit. belediging

„Ik wens noch iets bij te dragen, noch iets meer van de V.U. te ontvangen en te lezen. Dit geldt tot het overlijden, het ontslag of het aftreden van Prof. X, die mij persoonlijk diep beledigde". Eén zin uit een kort kaartschrijven (waarin we uiteraard de naam van de betrokken hoogleraar vervingen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen