GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1972 - pagina 304

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1972 - pagina 304

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

m

gezet. Ga je gang. Handel met in mijn Geest! Werk zolang het dag is! En probeer niet alles zo angstvallig en formeel tefunderen óp, en afte leiden uit soms zo maar daarheen geworpen uitspraken die men in het verband van hun onmiddellijke bedoeling moet lezen!" Te zeer is Dan voert Rijnsdorp zelf, zoals iedereen zou het Nieuwe Testament in de handen van de doen, de hervormers aan. De bekende en onkerk hiëratisch verstijfd en in veel wetenbekende, grote en kleine, de mensen die de De Geest schappelijke snijkamers als lijk ontleed.' fakkel brandend hielden en verder droegen, gegrepen door de oerdynamiek van het evan- Het is duidelijk dat een man als Rijnsdorp In een hoofdstukje over het 'kerkelijk vraaggelie. Maar ook zij voorkomen niet dat in de niet blijft steken in enige fraai geformuleerde stuk' komen alle tot nu toe gesignaleerde kerken de aandacht voor de levende Heer kritische volzinnen. Het gaat hem om ruimte lijnen bij elkaar. Men kan hier meemaken wordt verschoven. In de Roomse variant: en beweging, voor de kerk van nu en straks. hoe de analyticus Rijnsdorp, het toch trouwe Hij stolt in handen van de priester. Of in de In bovenstaande citaten klinkt dat al steeds kerklid Rijnsdorp, en de vroom mediterende Reformatorische variant: Hij wordt vastge- door.'De levende Heer . . . de ruimte voor de Rijnsdorp met elkaar in gesprek zijn. legd in papieren. Geest' -, dat zijn niet zomaar wat kreten. Het -'De Geest waait waarheen Hij wil. Wie een 'Bij roomsen en protestanten wordt de kerk duidt het vuur aan dat brandt achter alle ana- gesloten kerk nastreeft, handelt in flagrante een zaak op zichzelf. Zij buigt zich over zich- lyses van deze ouderwets-gereformeerde na- tegenstelling tot de grondgedachten van het evangelie. We moeten geen kerk hebben, m zelf heen, gaat reflecteren. Ze gaat vragen: denker. wie ben ik? Er ontstaat kerkgeschiedenis, kerk- 'Er is geen ontkomen aan: wy zijn vandaag de moeten kerk zyn. (. . .) Met vallen en opstaan recht, kerkbesef De kerkgeschiedenis is voor vaderen, ofwe dit plezierig vinden ofniet. En dit moeten de christenen leren de instituutzijde een deel de geschiedenis van de vervreemding is geen kwestie van formaat, maar van verant- van de kerk te relativeren en daarbij hun trouw van de levende Christus. Er ontstaat een kerke- woordelijkheid. Wij moeten de verzoeking aan de gemeente te verdubbelen.' lijk-theologisch Christus complex, een ingewik- weerstaan tegelijk vroom en bescheiden te schij- 'Er moet gedoopt worden, het heilig avondmaal keld geheel van voorstellingen, beelden, sys- nen, door alleen maar na te spreken wat ons moet worden bediend, er moet worden gepreekt, de diakonia blijft geboden. Organisatie is ontemen, theorieën, controversen, alles cirkelend voorgesproken is.' ontbeerlijk, gezien de kortheid van ons leven om Christus. Wie daaraan deel wil hebben, En dan in de typische Rijnsdorp-stijl: moet in de historie duiken en wie waarlijk daar- 'Sommige christenen lezen in de bijbel nauwe- en de zwakheid van ons geheugen. Maar - en dit in duikt verliest zich. Als er niet de woorden lijks meer dan verboden, maar voor mijn besef is volgens mij het kernpunt - die organisatie van eeuwig leven waren, die ondanks alles wor- schreeuwt met name het Nieuwe Testament het heeft een soort noodkarakter. Het komt aan op den doorgegeven; als er niet de individuele op elke bladzijde uit: "Ik heb je in de ruimte de aanbidding in Geest en waarheid, onder magazine

gelovigen waren met hun persoonlijke band aan de levende Heer; als er niet op duizend verborgen of half-openbare plaatsen gemeenschap der heiligen was, hoe zouden de kerken hun pretentie van mogelijkheid overeind kunnen houden?'

Het gezin Rijnsdorp in 1964 in liet IVIuiderslot, bij de uitreilcing van de Kritiekprijs van de Mij. der Ned. Letterkunde

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1972

VU-Magazine | 570 Pagina's

VU Magazine 1972 - pagina 304

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1972

VU-Magazine | 570 Pagina's