VU Magazine 1972 - pagina 559

Ontmaskering Portugees kolonialisme 'Wij hopen dat dit boek zal bijdragen tot de ontmaskering van het Portugese kolonialisme en een stimulans zal vormen tot het geven van steun aan de bevrijdingsstrijd', aldus Bertus Dijk en Sietse Bosgra (beiden lid van het Angola-comité; de heer Dijk houdt zich bij de VU bezig met documentatie Afrikaanse literatuur) in het voorwoord bij de Nederlandse uitgave van het boek: 'De Bevrijding van Angola', dat binnenkort verschijnt bij Van Gennep. Het is verkrijgbaar door storting van f 10,90 op postgiro 600657 ten name van Angola-comité, onder vermelding van Bevrijding van Angola'. Er zal deze maand gelegenheid te over zijn om de bevrijdingsstrijd in de Portugese koloniën te steunen. Het Medisch Komitee Angola houdt namelijk een grote inzamelings- en informatie-actie. Dit comité werd begin vorig jaar opgericht door een aantal medische studenten van verschillende universiteiten, onder meer aan de VU. Men stelt zich ten doel de medische diensten van de verschillende bevrijdingsbewegingen materieel te steunen. Besloten werd, in verband met de beperkte middelen, zich in eerste instantie te richten op hulpverlening aan de medische dienst van de MPLA (Volksbeweging voor de bevrijding van Angola). Sinds de oprichting van het comité is men erin geslaagd voor een bedrag van ongeveer f 400.000,- hulp te bieden. Een deel hiervan bestond uit materiaal dat in ziekenhuizen was ingezameld. Ook het Academisch Ziekenhuis van de VU droeg hierin bij. Vooral nadat begin dit jaar een lezing was gehouden voor artsen en verpleegsters van het VU-ziekenhuis, kwamen daar de bijdragen los. De actie 'Laat Angola niet sterven' die vorig jaar werd gehouden, bracht een bedrag van ruim f 250.000,- binnen. Op voorstel van de medische dienst van de MPLA, meestal kortweg aangeduid met SAM (Service de Assistencia Medica) werden van dit bedrag twee poliklinische ziekenhuizen gebouwd, even over de grens van Angola in Zambia. Daarnaast werden ongeveer 350 operatiesets en een grote hoeveelheid leermiddelen aan deze ziekenhuizen geleverd.

Groep Angolese vrijheidsstrijders trekt in boomstamkano een rivier over. De foto werd gemaakt door Henk Odink van het Medisch Komitee Angola.

Het Medisch Komitee Angola is gevestigd: Minahassastraat 1, Amsterdam-O, tel. 020-92.50.50; het gironummer is: 23.83.300. Het boek 'De Bevrijding van Angola', waaruit men op de volgende pagina's een fragment aantreft, bestaat uit documenten die door de Canadese auteurs Don Barnett en Roy Harvey werden verzameld. Barnett is hoogleraar in de antropologie in Vancouver en bestuurslid van de 'Liberation Support Movement'. Het boek bevat niet alleen toespraken van president Neto, die aandacht hebben gekregen, maar ook de levensverhalen van een aantal Angolezen, die zich, nadat in 1961 de opstand was uitgebroken, bij de bevrijdingsbewegingen aansloten. Eén zo'n verhaal is afkomstig van een man die een guerrillanaam heeft aangenomen: 'Economia do Pais' ('economie van het land'). Toen hij achttien was werd hij opgepakt om in dienst te gaan in het Portugese leger. Na zijn diensttijd begint Economia do Pais, die dan nog Lucas Malasa Luis heet, zijn omzwervingen op zoek naar werk. Hij geeft een beeld van de wreedheden die door diverse plaatselijke, Portugese functionarissen worden begaan. In 1962 wordt Economia do Pais gearresteerd, hoewel hij dan al jaren lang 'cabo de ordem' (hulpagent) is. Hij wordt ervan verdacht betrokken te zijn geweest bij activiteiten tegen de Portugese regering en wordt in verschillende gevangenissen verhoord.

Het verhaal van Economia do Pais 'De gevangenis van Luso was slechter dan de andere. Hij bevatte vijf cellen. We werden met ongeveer vijftig man in een cel van zes bij negen meter opgesloten. De vloer was van cement en rood gepolijst. Er waren twee kleine getraliede vensters hoog in de muur en in een van de hoeken was een latrine. Onder de gevangenen waren mulatten uit Luso. De anderen waren Afrikanen. Er was een Zambiaan, die aangetroffen was bij Ninda en die ervan beschuldigd werd lid van de UNIP, de partij van Kaunda in Zambia te zijn. Een man, Sindano genaamd, die uit Ninda kwam, was gearresteerd op beschuldiging de UNIP-man meegebracht te hebben uit Johannesburg. Degenen die ons moesten verhoren waren agenten van de PIDE, de door de Gestapo opgeleide Portugese geheime politie. De PIDE van Moxico had haar hoofdkwartier in Luso, de hoofdstad van het district. Toen ik voor een verhoor gehaald werd, vroegen ze mij hetzelfde als in Cangamba en Lumbala. Mijn antwoorden waren ook dezelfde. Ik kon niets vertellen over de Portugese en Afrikaanse arbeiders die naar Alto Cuito waren gekomen, behalve dat ze aangekomen waren, onderdak kregen en toen door de soldaten gearresteerd werden. Ik wist niets over subversieve lectuur of over wat ze in de bossen deden. De PIDEagenten waren nooit tevreden. Ze ranselden me hardhandig af met de zweep, geweerkolven en vuisten en voeten. Gedurende de 39

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen