VU Magazine 1973 - pagina 92

politieke partijen, democratisering, nieuwe bestuursvormen, sociaaieconomisch beleid, woningbouw . . . REGEREN - REAGEREN een cursus burgerschapskunde 40 schriftelijke lessen voor f 25,partijen en partijstelsels, volksvertegenwoordigers, recht en rechtspraak, gemeente en provincie, milieubeheer . . . POLiTIEK BEKEKEN een oriënteringscursus 12 schriftelijke lessen + documentatie voor f 9,50 ontwikkelingshulp, kolonialisme, bewapeningswedloop, bevolkingsexplosie, internationale samenwerking . . WERELD OP HANDEN een cursus over ontwikkelingssamenwerking 10 schriftelijke lessen + documentatie voor f 10,-(i.s.m. NOVIB) het raadlidmaatschap, de begroting, ruimtelijke ordening, subsidieregelingen, gewestvorming . . . DE GEMEENTERAAD een cursus gemeentepolitiek 23 schriftelijke lessen voor f 2 0 , Wet op de ondernemingsraden, vergadertechniek, bedrijfseconomie, de vakbeweging, sociale verzekeringen, personeelsbeleid . . . DE ONDERNEMINGSRAAD een cursus voor ondernemingsraadleden 34 schriftelijke lessen voor f 27,50 Vraag nog heden een folder voor nadere inlichtingen onder vermelding van de letters VU bij STICHTING BURGERSCHAPSKUNDE, Postbus 349, Leiden, tel. (01710) 46803

36

sels", zoals bijvoorbeeld een metro. De goedkope volkswoningen in de binnensteden vallen ten offer aan deze voorzieningen. Zo'n proces brengt bovendien met zich mee, dat de grondprijzen langs een nieuwe weg, of langs het traject van een metro omhoogvHegen. Er wordt dan geweldig gespeculeerd. De goedkope huizen laat men verkrotten totdat de grond waarop ze staan duurder is geworden dan de huizen zelf. Dan wil men de grond zo snel mogelijk onbebouwd in handen krijgen om die met forse winst te kunnen verkopen aan hotel-, of bankconcerns. In de Amsterdamse binnenstad, waar de grond in particuliere handen is, zie je enorme verschillen in de grondprijzen. In de woonwijk Uilenburg bijvoorbeeld, kost de grond honderd tot tweehonderd gulden per vierkante meter. Een halve kilometer verder, in de buurt van het zakelijk gerichte Damrak, kost de grond drieduizend gulden per vierkante meter. In het oostelijk gedeelte van de Amsterdamse binnenstad, waar men nu werkt aan de oostelijke metro-lijn, zie je de city-vorming voortschrijden. We hebben eens vergeleken hoe snel de city-vorming in het algemeen verloopt en hoe snel die langs de metro-lijn gaat. Dat bleek langs de lijn driemaal zo snel te zijn'.

Over krotten en hun bewoners 'In een binnenstad waar zich het proces van city-vorming afspeelt, kunnen huiseigenaren ruw optreden. Dat gaat ongeveer op de volgende manier: men heeft, of men koopt een aantal huizen. Op de een of andere manier moet men zien van de bewoners af te komen. Daarvoor zijn verschillende methoden. Eén daarvan - 't zijn geen sprookjes die ik vertel bestaat uit het wegpompen van het grondwater, zodat de palen waarop de huizen gefundeerd staan, gaan rotten. Na verloop van tijd zakken die huizen in elkaar. Het niet langer onderhouden van huizen is een andere manier. Na tien jaar zijn die huizen dan in een staat waaarin je van een krot kunt spreken. Ze kunnen dan worden gesloopt wegens bouwvalligheid. Wanneer dat slopen zelf dan weer op een wat ruwe manier gebeurt, gaan de huizen daarnaast er ook aan. Dat is bijvoorbeeld gebeurd in de Oosterparkstraat (Amsterdam) waar een Philipshotel zou komen. Vaak ook begint de city-vorming op kleine stukjes grond die sinds de oorlog braak liggen. Aan de Hoogstraat (Amsterdam) was zo'n stukje grond en daarvoor werd een bouwplan ingediend. Er werd op een zodanige manier geheid dat de huizen ernaast begonnen te scheuren. Die huizen kreeg men ook in handen en na verloop van tijd konden die wegens bouwvalligheid worden gesloopt. Nu heeft men een nieuw bouwplan ingediend waarin de grond waarop eens die huizen stondenis verwerkt. Toen er plannen waren om een hotel neer te zetten aan de Zwanenburgwal, heeft men de bewoners van een aantal huizen, dat op de

WUMM, BOMEN-

ROOIEM

m 29 -. 3 71^__

bouwplaats stond, er met veel geld uitgekocht en vervolgens heeft men in die huizen de waterleidingen vernield, de elektriciteitsbedradingen stukgetrokken, wc-potten en aanrechten stukgeslagen. Het waren uitstekende huizen. Officieel zijn er in Amsterdam 18.000 woningzoekenden, een kunstmatig aantal. Iedereen onder de 27 jaar wordt niet als "urgent" beschouwd, net zomin als de gezinnen die minder dan twee jaar in Amsterdam wonen. Er is dus een grote groep woningzoekenden die niet onder de urgente gevallen wordt gerekend. Het totaal aantal moet in werkelijkheid in de buurt van de 40.000 tot 50.000 hggen. Deze mensen zouden een goedkope woning nodig hebben. Bij deze groep behoren ook de mensen die het veld hebben moeten ruimen voor de city. In de Nieuwmarktbuurt (Amsterdam) bijvoorbeeld, werden honderden goede woningen door de gemeentelijke overheid kapotgeslagen: de afvoer van wc's werden met cement volgestort; daken werden vernield. Begin 1971 werden die woningen weer betrokken door mensen (krakers) die er met geweldig veel inspanning in slaagden ze weer op te knappen. Je ziet vaak spanningen optreden tussen de oorspronkelijke bewoners van een wijk, die er jarenlang getuige van zijn geweest dat hun wijk werd gesloopt en deze nieuwkomers, bijvoorbeeld omdat die er wat anders uitzien. Om te voorkomen dat er in de Nieuwmarktbuurt een splitsing zou optreden tussen de oorspronkelijke bewoners en de krakers is er toen een enorm feest georganiseerd. Dat heeft toen uitstekend gefunctioneerd. Hoewel daarin de laatste twee jaar misschien wat verandering is gekomen, heeft de gemeente altijd wel grote sommen geld overgehad voor infra-structurele voorzieningen en veel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen