VU Magazine 1975 - pagina 463

yil magazine 21

11964Cals:samenwerking van

aanspreekbare wijze het Evangelie met de politiek confronteert". Berghuis merkte in die rede ook op: ,,De grond voor het formeren en instandhouden van een christelijke partij ligt voor ons dieper dan in die historische factoren zoals schoolstrijd en emancipatie, welke de concrete aanleidingen zijn geweest tot het opkomen van christelijke partijen in ons land... Zij ligt voor ons inde eerste plaats in de overtuiging, dat het politieke optreden, ook het georganiseerd politieke optreden gedragen en beheerst moet worden door de beleving van de uitgangspunten van het christelijk geloof, die richting- en programbepalend zijn".

drie christMijke Dartiien noi ARP en CHU moeten ÖI tel 1971 moderne volkspartij vormen '-.•<i unit Iljauiü icda.-tie '!!-.N HAAti — i k t liemturatuth CfiiUujii vuil dt- KVP hec/l ti-u Jniijjcnd licrü,-|i K-^djan op dn KVl', Altf en CHU om yiel IIkuiHcn [01 ccn modtmii vniks l.:irlij Dt KVP-groejjtTing Is v.iii )>l:<ii op dl' ccrslvuljjonde jiiriij :ir;iL'wfia:!(k'riiig liici-loe con :•

!• ".1 iniJi-nowM

nji lai •4,b,-ift//in

Ji. KV1> w-^.iH.

r;:i>ppcli;te (^ti-ltJUlUi n n riï .irftlul: am iJcplowitl.c utljuiifcj i i u«m «en licicltfniend gehrrt .m [wlilitlt ictlbïvnisliijn;

A.R. Kamerlid Hannie van Ij'eincpn wil:

'Alleen degelijk huwelijk van christelijke partijen' Villi oiixe parleiiicmsrcdaclie BEN HAAG — De vii-c-prcsidculfi v;tii ilc a.r.-i^ïCfJo kniiierfraclie, ntcj. HiiuiiÏL-'VHH-{..;cii\vcn 6taal zeer krilii^oii U'-jeMovcr liirl vuniicn \iin i-cii <'lin,^tclijL- ijartij, w:uirin de AKI', CIIU i-ii KVl' inoi'ten u])^;iati.

7972 Eenheidsgesprek tiissen Dcil van .tl'-(lclfi;allc lijilHiui Icgcnorcr Ai P

confessionelen in het slop .H S J I V \ G

)('i

. n\

1973 Afstand tussen ARP en 'Hoongekwh' in Uiücraad om Aanljes

CHU nu groter dan ooit Van on7.e,parie!nent3reductie _ . ri:p1Q73 UTRECHT — DG afstand tussen de twee protestants-clu'istelijke partijen de CHU (die in de oppositie is) en de ARP (diebei-eid is het kabinet te steunen) is groter dan ooit tevoren. Dit is het afgelopen \veel\-einde duidelijk goblo)<cn na de verg;adcnngen van de unieraad var, de CHU en het partijbestuur van do ARP, die afzondoi'Iijk byeeil waren ir. Utiecht,

1974 .riiismffa: verwiit ver • e

Vanooze parJementsredact!e ROTTERDA.AÏ — De controverse tiis&rn CHÜ en .4JIP ïs f;ister*n we«r gmler fractievorzitler van de ARV vorige w e ^ donderdags vond in Zaanstad in hel dat de samenwerking met de CHU toch wel 'ontmoedigend' is, zei zijn collega in Rotterdam hel verdrieli}; Ie binden dat in de ARP lenaen ale 'onbehoorlijk genover de'CHU worden gebruikt.

geworden. Xad;il <!e openbaar verklaarde Kruising:! gisteravond en ontmoedigcDd' te-

i

,,De lokroep van de KVP tot vorming van een brede christen-democratische partij blijkt bij de A R P geen begerigheid harerzijds te hebben gewekt", concludeerde De Tijd/Maasbode. Niet goed raad wist men met de reactie van de nieuwe CHU-voorzitterTilanusjr. op 22 februari dat jaar. In plaats van de boot af te houden zoals algemeen werd verwacht, kwam deze met een pleidooi voor bezinning op een nauwere christen-democratische samenwerking tussen ARP, CHU en KVP, waarbij ook betrokken zou moeten worden GPV, SGP en de katholieke en protestantse socialisten in de PvdA. ,,Wil hij het gesprek metdeanderen om duidelijk vast te leggen dat een christen-democratische partij onmogelijk is. Of wil hij het om voorlopig van het gezeur af te zijn?" vroeg wantrouwig De Volkskrant. Aan de vooravond van de verkiezingen poogde de PvdA nog munt uit het structuurrapport te slaan door zichzelf als gegadigde te melden voor een gesprek over de partijformatie. Had niet zij reeds de weg afgelegd, waarop thans de KVP haar eerste schreden zette? Zelden werd de moed van een partij om zichzelf eerlijk ter discussie te stellen, slechter beloond dan de KVP overkwam in 1966. Er was nauwlijks meer marktonderzoek voor nodig om vast te stellen dat er kansen lagen voor een gedeconfessionaliseerde centrumpartij. Van groot onbehagen over het Nederlandse partijenstelsel getuigden de statenverkiezingen van '66 ten tijde van het kabinet-Cals. De CHU (in de oppositie gescheiden van ARP en KVP) won en werd voor het eerst groter dan de stabiele ARP, maar verder verloren alle grote partijen in meer of mindere mate. Grote winnaar werd de Boerenpartij enige mogelijkheid om ongenoegen uit te drukken. De grote aardverschuiving begon zich in te zetten bij de verkiezingen februari '67 (na de nacht van Schmelzer) toen D'66 zich aanbood aan de kiezer. Dat ARP (winst 2 zetels), CHU (verlies 1 zetel) en KVP (verlies 8 zetels) nog in hetzelfde schuitje zaten, kon niet worden volgehouden. In Trouw tikte Bruins Slot Zijlstra op de vingers, die uit de uitslag meende op te maken, dat de confessionele partijen hun greep op de kiezers niet hadden verloren. Het CHU-verlies had Bruins Slot niet verwacht. ,,Wij hadden het gevoel dat de gedachte der CHU van sociologisch bepaalde centrumpartij, de CHU alleen maar ten goede k w a m " . Betwijfeld werd of de CHU dejongere generatie nog w e l aansprak. ,,Het antwoord daarop is ookvoorde AR P van het grootste belang. Die wil geen centrumpartij zijn, maar daarin verschilt zij van de KVP en CHU. Devraag van de drie partijen is dus... hoe men dit probleem gaat verwerken". Aantjesgaf 17 juni '67blijk van ongeloof dat er in Katholieke kring sprake was van een deconfessionaliseringsproces. ,,lk geloof dat dit een verkeerde aanduiding is van w a t zich in de rooms-katholieke kring afspeelt. Het is

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen