VU Magazine 1975 - pagina 453

Iffl magame 11

Verlamming is alleen te doorbreken door voor korte tijd en met een concreet doel voor ogen te mobilisieren

De formule die in Kapellerput is uitgedacht, zal niet worden beproefd. Ze wordt door de gebeurtenissen „ingehaald". Het gemeentebestuur namelijk, heeft het bureau Stad en Landschap opgedragen voor Helmond een structuurplan te maken. Voor de wettelijk verplichte inspraak-procedure die aan zo'n plan verbonden is, vraagt de gemeente advies aan het ontwikkelingsbureau. Het bureau richt zich tot de Werkgroep 2000 en met instemming van alle betrokkenen ontstaat een inspraakplan, onder het motto „Helmonder zijn, heel mondig worden". Ontwikkelingsbureau en en -groep organiseren samen met de Werkgroep 2000 een hearing waarbij de bevolking wordt voorgelicht op welke manier ze kunnen meespreken bij de tot standkoming van het structuurplan. De ontwikkelingsgroep en het bureau zijn het er over eens dat de inspraak voorrang verdient boven de lopende projecten. De ontwikkelingsgroep wordt door het inspraakplan in feite overwoekerd. Zomer '72 ziet men zich gesteld voor de vraag hoe het na de inspraak verder moet. De inspraakprocedure rondom het structuurplan heeft geleid tot een aantal gespreksgroepen in de wijken. Deze groepen blijven bestaan, ook wanneer de procedure is beëindigd. Men neigt ertoe zich steeds meer bezig te houden met vragen over de eigen woon-omgeving. Ligt hier een aanzet voor een nieuwe werkformule? De ontwikkelingsgroep is op sterven na dood. Volgens sommigen heeft de groep zijn bestaan zelfs nog wat kunnen rekken dankzij het inspraakplan. Tegen het eind van '72 zetten de „professionals" van het PON en het ontwikkelingsbureau, na uitvoerig beraad in concept een nieuwe formule op papier voor het hele ontwikkelingsproject. In maar '73 krijgt dat voorstel een meer definitieve vorm in de „Notitie met betrekking tot het functioneren van ontwikkelingsgroep en ontwikkelingsbureau", ook wel „de oranje nota" genoemd. In het nieuwe model valt op, dat onderscheid wordt gemaakt tussen de „private en de publieke sfeer". Met de publieke sfeer wordt de overheid bedoeld; het ontwikkelingsbureau-nieuwe stijl (in de wijken functioneren er een aantal) worden in de private sfeer geplaatst. Het bureau gaat service verlenen „aan alle bevolkingsgroepen en

instellingen op stedelijk en wijk/buurtniveau die daaraan behoefte hebben". De service aan de gemeente is van indirecte aard. Men hoopt dat het bureau op die manier het probleem van de dubbelrol zal kunnen ontlopen. Gedacht wordt verder aan een stichting waarin het ontwikkelingsbureau zou kunnen worden ondergebracht. Een deel van het stichtingsbestuur zou kunnen worden aangeworven uit leden van de voormalige ontwikkelingsgroep en het ontwikkelingscentrum. Welzijnsfunctionarissen die werken op stedelijk niveau zouden in het ontwikkelingsbureau kunnen worden opgenomen.

Weinig gelachen Op 12 meien 15 juni'73 worden leden van de voormalige ontwikkelingsgroep gevraagd hun mening te geven. Van krachtig verzet tegen de oranje nota is geen sprake. Men verwijlt bij het verleden. Hoe komt het dat de groep uiteen is gevallen? Vanwaar de verwijdering tussen groep en bureau? Als mogelijke oorzaken worden genoemd: gebrek aan concrete resultaten, moeheid, tegenstelling tussen professionals en dilettanten, het dominerende inspraakplan, een gemis aan inzet bij leden in de werkgroepen. Was er destijds, bij het instellen van de werkgroepen wel juist gehandeld? Wilde men toen met veertig man de bevolking activeren of ging het om snelle beleidsverandering? Dat dilemma is door de ontwikkelingsgroep nooit opgelost, vindt de één. Het was touwtrekken tussen de verschillende groepen binnen de ontwikkelingsgroep, er werd te weinig gelachen, meent een ander. Sommigen zien in de afbouw van de groep afschaffing van een conflictmatige houding tegenover het gemeentebestuur en juichen dat toe. Anderen zijn beducht voor de afstand tussen de private en publieke sfeer zoals die in de nieuwe formule staat beschreven. Van die kant wordt gepleit voor behoud van een stukje beleidsadvisering. ,^ekunt beter in de auto sturen, dan er van buitenaf tegenaan duwen". Meer dan een paar kanttekeningen leverden de bijeenkomsten niet op. De oranje nota kan worden gezien als de erkende erfenis van de ontwikkelingsgroep Helmond, die welwillend genomen, heeft bestaan van september 1970 tot juni 1973, bijna drie jaar.

Nieuwe mensen Op de onvermijdelijke vraag wat Helmond nu per slot wijzer was geworden van het ontwikkelingsproject, stelde drs. Leene vast, dat voordat de ontwikkelingsgroep met z'n werkzaamheden begon er in Helmond nauwelijks sprake was van de driehoek bevolking-overheid-particulier initiatief. Er waren in feite slechts twee posities: overheid en particulier initiatief en die waren danig met eikaar verstrengeld (het zgn. twee handen op een buik). In de loop van het project, eerst in de ontwikkelingsgroep, later in de inspraakgroepen, nog later in de wijkgroepen en in stichtingen voor samenlevingsopbouw is debevolking aanbod gekomen. „Verder zijn er bepaald nieuwe mensen in H elmond naar voren gekomen. Ik zal niet ontkennen dat dit vooral mensen zijn met behoorlijke opleidingen, maar deze mensen voelden er in de oude verhoudingen niet voor om mee te doen. Via de sluis van de ontwikkelingsgroep hebben ze er een beetje fiducie in gekregen. Er zitten nu mensen in de gemeenteraad die in de groep hun scholing en vooral ook hun élan hebben opgedaan. Het feit dat die mensen daar nu zitten is natuurlijk niet voldoende: er moeten steeds weer anderen een kans krijgen". Het feit dat architect Blom (bekend van de Hengelose kasbahwijk) in Helmond aan de gang is met experimentele paalwoningen is voor een deel te danken aan de ontwikkelingsgroep. Van die zijde werd destijds betoogd dat er geen cultuurtempel zou moeten verrijzen in Helmond, doch een sociaal trefcentrum. „Blom wordt nu nog herinnderd aan de legitimatie waarmee hij toen is begonnen: hij zou sociaal iets voor elkaar maken en wanneer er nu kritiek is van een aantal architecten op zijn paalwoningen, dan gebeurt dat met verwijzing naar het visitekaartje waarmee hij toen binnenkwam. „Daarnaast heeft het gemeentebestuur op een aantal concrete punten kunnen profiteren van het prefect. Het feit bij voorbeeld dat de ministers van CRM en O en W Helmond hebben uitgekozen voor een onderwijs-opbouw-experiment heeft alles te maken met de aandacht die vanuit het project werd gegeven aan de functie van de school in Helmond-west en -centrum".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen