VU Magazine 1975 - pagina 345

i ^ magame 35

Mei 1975: na gevechten tussen Palestijnen en rechtse groeperingen bewaakt het Libanese leger wegversperringen even buiten Beiroet.

Juni 1975: pantserwagens van het Libanese leger gaan door verlaten straten van Beiroet nadat wapenstilstand is bereikt tussen linkse en rechtse groepen.

Beiroet na de onrust: kapotgeschoten huizen en vernielde telefoonpalen.

lijke vraag van de zijde van de Moslims was, ,, Waarom de vrijdag niet?" Geeft men in Libanon vrij op de sabbat van de Joden, maar verwaarloost de rustdag van de Islam?" (Dit „moslimse" argument is curieus als men bedenkt dat de vrijdag door M uhammad niet als rustdag bedoeld was). Op vrijdag 9 december 1972 verrichtten de studenten van de liga van de moslimse studenten een demonstratief gebed (sala) voor het ministerie van onderwijs. De minister verklaarde daarna (ironisch?), .,/A' hely begrepen dar u deze getieden verricht he/^t op het universiteitsterrein. Duizendmaal dank dat ii gebeden hebt in een tijd waarin niemand meer bidt. A Is ik niet overbezet was met werk. zou ik me bij u aangesloten hebben en deelgenomen hebben aan uw gebeden. " Begin januari 1973 was. zoals anders gebruikelijk is, geen officiële regeringvertegenwoordiging bij één van de moslimse feesten. Men verklaarde dit wegblijven door te beweren dat de Libanese staat met alle respect voor en bescherming van alle godsdienstige secten én de vrije uitoefening van de godsdienst, niet aan één godsdienst verbonden is. De regering achtte het steeds noodzakelijker te deconfessionaliseren en constateerde verontrustende verschijnselen van wederopleving van confessionalisme. In werkelijkheid ging het echter om een direkte confrontatie met de mufti van de republiek te voorkomen. Deze laatste verklaarde in zijn rede ter gelegenheid van het feest: De Moslims hebben er altijd voor geijverd dat gerechtigheid en gelijkheid zouden heersen in dit land. Zij deinsden niet terug voor enig ojjer terwille van de nationale eenheid, zekerheid, stabiliteit en welvaart... Maar er is een grens aan het afstand doen van bezittingen en sleutelposities en er komt een moment dat het afstand doen van legitieme communitehs-rechten ondragelijk wordt. Toen we om de erkenning van de vrijdag als officiële vrije dag vroegen, beoogden we niet het recht aan iemand te ontnemen, inaar veeleer ons eigen recht te handhaven. Vrijdag, feest voor de Mosliivs een feest voor geheel Libanon. Aait blind confessionalisme moet men het hoofd fyieden. Gelijkheid is een manier om een einde te maken aan confessionalisme. 1 n de reactie van een andere moslim, secreta-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen