VU Magazine 1975 - pagina 31

beurd, dan zeg ik wel meteen dat men er wel rekening mee moet houden dat ik er tegenover de zoon of dochter geen geheim van kan maken, want dat schaadt de openheid van ons contact. Dat is dan wel vaak een teleurstelling voor hen en daarvoor heb ik begrip, maar je moet over zo'n gesprek met de student kunnen praten'. - Geeft u studenten adviezen, b.v. het is maar beter dat je op l<amers gaat wonen? 'We geven nooit adviezen. We helpen ze om zélf een oplossing te vinden. Geef je adviezen, dan heb je kans dat het eigenlijke probleem, bijvoorbeeld de eigen onzekerheid, niet aan de orde is gekomen'.

Studentenpredikanten Als de aankomende student bij de inschrijving van de ene universiteitsdienst naar de andere werd voortgeduwd om alle formaliteiten te vervullen, kwam hij tenslotte terecht bij een dominee of priester. 'Meestal gingen ze met een zucht van verlichting zitten,' zegt de gereformeerde studentenpredikant ds. L. Ringnalda,

IHIjJöLhiw

'Ze wisten niet wat hen te wachten stond en sommigen waren helemaal ondersteboven van de eerste kennismaking met de universiteit. Als dit nu studeren is?' De pastorale bijstand op dat moment bestond uit 'n stoei en 'n praatje over kamers of zo, die zo moeilijk te vinden zijn. Gereformeerden gingen naar de geref. studentenpredikant, hervormden naar de hervormde, rooms-katholieken naar de priester en de 'rest' werd voor 'n welkom verdeeld. Zo ging het vroeger, toen de inschrijving nog niet schriftelijk was. Maar ook op de InVUtasiedagen thans zijn overweldigend. Het studentenpastoraat heeft kamers in het VU-gebouw, maar wordt gefinancierd door de kerken. Het contact met de studenten speelt zich verder overigens nauwelijks in het hoofdgebouw van de VU af en evenmin op Uilenstede. 'Noodcentra' zegt ds. Ringnalda. In de koele efficiency-sfeer van deze panden blijkt het studentenpastoraat maar moeilijk te kunnen gedijen. De 'kringen' die georganiseerd worden komen in panden in de stad elders bijeen, in meer 'huiselijke sfeer'. Wantdaaraan is behoefte.'De laatste jaren heb ik kringen bij mij thuis gehad,' zegd ds. Ringnalda. Uilenstede-studenten fietsten liever naar een kring in de binnenstad dan

naar 'n kring op Uilenstede zelf. Zo zijn de ervaringen. - Waarover praat men in die 'l<ringen?' Ds. Ringnalda: 'Ze gooien de onderwerpen zelf op tafel. Nieuwe en Oude Theologie, het andere kerkbeeld, het verlies van zekerheden, maatschappelijke vragen, Vietnam, seks en moraal, huwelijk. Ze worden geconfronteerd met andere mensbeelden en wereldbeschouwingen. Daar praten ze over.' - Veel studentenpredil<anten staan bekend als 'progressief'. Wie fieeft nu w/e beïnvloed? Ds. Ringnalda: 'Zij óns. Een plattelandspredikant wordt ook beïnvloed door zijn gemeente. Wij ook.' En zo zijn er dan predikanten met gemeenten, die een uitzonderlijke belangstelling hebben voor Marx en die de beeltenis van Mao aan de wand hangen. Veel leden van deze gemeente zouden overigens schrikken wanneer hun ouders dat ook deden. 'Ik mag er wel zo over denken, maar pa niet'. Velen schrikken van de consequenties van eigen denken terug, is de indruk van ds. Ringnalda. Hij signaleert de opkomst de laatste jaren van een nieuwe studentengeneratie, verschillend van de activisten van de jaren zestig, die politiek en religieus wat zijn vastgelopen. De eerste, tweede en derde jaars student laat zich niet meer zo vangen, is de indruk van ds. Ringnalda. Hij beschrijft het type als 'pragmatisch'. Ze studeren voor 'n baantje. Er zijn tóch geen antwoorden op de politieke en maatschappelijke vragen. Ouderejaars proberen hen te overreden mee te doen in de actie tegen de duizend gulden, maar er zijn eerstejaars die zeggen: 'duizend gulden? Is dat nu zoveel?' Hoe waardeert ds. Ringnalda deze nieuwe generatie? 'Ik vind het onrustbarend!' - Maar de maatschappij wordt er wel 'n stuk rustiger door. 'Déze. Ja.' Korte antwoorden. Afgemeten zinnetjes. Hij voegt eraan toe: 'Ze houden zichzelf voor de gek, en dat weten ze ook wel.' - Hoe kijken ze aan tegen de ouderejaars ? 'Idealisten. Ze hebben overigens toch wel 'n warm plekje voor hen in hun hart. Het ritselt overigens van kleine groepjes in de stad, die uitgaan van 't idee: we moeten er zelf aan werken, actiegroepjes, buurtwerk. In de kringen stimuleren we om ook eens in 't buitenland te gaan kijken, als het even mogelijk is. Maak het eens mee.' 29

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen